รู้สึกเบื่อทุกอย่าง เดี๋ยวดีเดี๋ยวเบื่อนั่งร้องไห้ คิดว่าอยู่ไปทำไมเป็นภาระให้คนอื่น ทำไมต้องกดดัน อยากตายให้พ้นๆไป จะได้ไม่ต้องมานั่งทรมาน มีแต่คนอยากให้เราเข้าใจเอาใจ แต่ไม่มีใครเคยถามเราเลยว่าเรา โอเค ไหม ท้อแท้ หมดหวังกับทุกอย่าง ไม่อยากอยู่แล้ว

สวัสดีครับ
อาการตามที่เล่ามานั้นอาจเสี่ยงต่อการเป็นโรคซึมเศร้าได้ครับ

อาการของโรคซึมเศร้านั้นจะประกอบด้วยการมีอารมณ์เศร้าหดหู่หรือเบื่อหน่ายไม่อยากทำอะไรต่อเนื่องกันอย่างน้อย 2 สัปดาห์ร่วมกับมีอาการ
- นอนไม่หลับหรืออยากนอนมากขึ้น
- เบื่ออาหารหรืออยากอาหารมากขึ้น
- อ่อนเพลียไม่มีแรง
- ไม่มีสมาธิ ความคิด ความจำแย่ลง
- คิดช้าทำช้าลงหรือกระสับกระส่ายมากขึ้น
- มีความคิดในแง่ลบ คิดโทษตัวเองบ่อยๆ หรือเห็นคุณค่าในตนเองลดลง
- เคยคิดหรือลงมือทำร้ายตัวเองหรือฆ่าตัวตาย
ถ้าหากมีอาการในลักษณะนี้หลายๆข้อ ร่วมกับอาการที่เป็นส่งผลรบกวนการใช้ชีวิตประจำวัน การเรียน การทำงาน หรือความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง ก็จะมีโอกาสที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้นครับ

ในเบื้องต้นนั้นอาจลองทำแบบทดสอบตามลิงค์นี้เพื่อประเมินความเสี่ยงในการเป็นโรคซึมเศร้าด้วยตนเองก่อนได้ครับ

http://www.prdmh.com/แบบประเมินโรคซึมเศร้า-9-คำถาม-9q.html

ถ้าหากทำได้ตั้งแต่ 7 คะแนนขึ้นไปก็มีโอกาสที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้น

ในกรณีนี้หมอแนะนำว่าควรไปพบจิตแพทย์เพื่อตรวจประเมินอาการเพิ่มเติมให้ทราบสาเหตุที่แน่ชัดก่อน เพื่อที่จะได้ให้การรักษาที่เหมาะสมต่อไปครับ

ส่วนในระหว่างนี้ถ้าหากต้องการคำปรึกษาในเบื้องต้นเพิ่มเติมก่อนไปพบแพทย์ก็สามารถโทรไปที่สายด่วนสุขภาพจิตเบอร์ 1323 ได้อีกหนึ่งช่องทางครับ

น่าจะเป็นอาการของภาวะซึมเศร้าครับ
เบื้องต้นแนะนำให้ หาเวลาออกกำลังกาย เช่น วิ่ง เต้นแอโรบิค, ดูภาพยนตร์ตลกหรืออ่านหนังสือการ์ตูนตลก, ระบายผ่อนคลายความเครียดบ้าง เช่น ร้องไห้ ตะโกน เขียนระบายความรู้สึก, พูดคุยกับคนที่ไว้ใจ จะทำให้ลดความเครียด ความกังวลได้ครับ และสุดท้ายคือ มองโลกในแง่ดี คิดว่าทุกปัญหามีทางแก้ครับ ส่วนโทรปรึกษาจะมีสายด่วนสุขภาพจิต โทร. 1323 ได้ครับ
โดยแบบประเมินโรคซึมเศร้ามีดังนี้ครับ
จะมีอาการดังต่อไปนี้ 5 อาการขึ้นไป โดยอาการมีดังนี้

1. อารมณ์ซึมเศร้า (เด็กและวัยรุ่นอาจจะเป็นอารมณ์หงุดหงิดแทนได้ครับ)
2. มีความสนใจในกิจกรรมต่างๆ แทบทั้งหมดลดลงมาก
3. นํ้าหนักลดลงหรือเพิ่มขึ้นมาก (โดยเปลี่ยนแปลงมากกว่าร้อยละ 5 ต่อเดือน) หรือเบื่ออาหารหรือเจริญอาหารมากขึ้น
4. กระวนกระวาย หรือดูเชื่องช้าลง
5.นอนไม่หลับ/หลับมากไป
6. อ่อนเพลีย ไม่มีแรงแรง
7. มีสมาธิลดลง ใจลอย หรือลังเลใจ
8.รู้สึกว่าตนเองไร้ค่า
9. มีความคิดเรื่องการตาย คิดอยากตาย

จะต้องมีอาการในข้อ 1 หรือ 2 อย่างน้อย 1 ข้อ และมีอาการเป็นอยู่นาน 2 สัปดาห์ขึ้นไป และควรมีอาการเหล่านี้แทบจะตลอดเวลาครับ

ดีที่สุดน่าจะไปพบแพทย์เฉพาะทาง ทางด้านจิตใจ(จิตแพทย์)โดยเฉพาะครับ เพราะจะได้วินิจฉัยแยกโรคอื่นๆที่มีอาการคล้ายกัน เช่น ภาวะเศร้าการปรับตัวไม่ได้จากปัญหาที่มากระทบจิตใจ หรือ ภาวะวิตกกังวลครับ และคุณหมอจิตแพทย์จะชำนาญในการรักษาและให้ยา อีกทั้งจะได้ให้คำแนะนำและติดตามอาการครับ

จากอารมณ์ความรู้สึกที่เป็นอยู่ หากมีอาการต่อเนื่องทุกวัน นานเกิน 2 สัปดาห์ อาจมีแนวโน้มที่จะเป็นซึมเศร้าก็เป็นไปได้นะคะ

อาการของซึมเศร้า ได้แก่
1. เบื่อหน่าย ไม่มีความสุข
2.ท้อแท้ เศร้า
3.อ่อนเพลีย ไม่มีแรง
4.ไม่หลับ/หลับมากเกินปกติ
5.เบื่ออาหาร/ทานได้เยอะกว่าปกติ
6.ขาดสมาธิ ขี้ลืม
7.หงุดหงิดง่าย กระสับกระส่าย
8.รู้สึกไร้ค่า ขี้น้อยใจ
9.อยากตาย/อยากทำร้ายตัวเองให้บาดเจ็บ
หากมีอาการเกิน7ข้อ ต่อเนื่อง นานเกิน 2 สัปดาห์ ถือว่ามีแนวโน้มที่จะเป็นซึมเศร้าได้ค่ะ

สาเหตุของซึมเศร้า เกิดจากสารเคมีในสมองหลั่งผิดปกติ ทำให้การคิด การแสดงออกทางด้านอารมณ์ พฤติกรรมผิดปกติไปจากเดิม นอกจากนั้นการมีปัญหามากระตุ้นจะทำให้มีอาการรุนแรงมากขึ้น

การรักษาที่ได้ผลดี คือการรักษาด้วยยา ยาจะช่วยปรับสมดุลสารเคมีในสมองให้เป็นปกติ ทำให้ควบคุมความคิด อารมณ์ พฤติกรรมได้เหมาะสมมากขึ้น และอาจทำจิตบำบัดเพื่อฟื้นฟูจิตใจให้สามารถปรับตัวกับปัญหาต่างๆได้ดีขึ้นค่ะ

ในกรณีที่มีอาการเข้าข่ายซึมเศร้าแนะนำพบจิตแพทย์นะคะ ประเมินอาการเพิ่มเติม วินิจฉัยโรคให้แน่ชัด แล้วรับการรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสมจะช่วยให้อาการดีขึ้นค่ะ

คนรอบข้างอาจจะไม่มีความรู้เกี่ยวกับโรคซึมเศร้านะคะ แต่หนูรู้และเข้าใจอาการ วิธีการรักษาแล้ว พี่อยากให้หนูเข้ารับการรักษาตั้งแต่เริ่มมีอาการ หากปล่อยให้อาการรุนแรง เรื้อรัง อาจจะรักษายากขึ้น จนทำให้ชีวิตหนูต้องพลาดโอกาสดีๆไปได้นะคะ

เบื้องต้นหากที่บ้านไม่เข้าใจแนะนำให้พบแพทย์ด้วยตัวเองก่อนนะคะ

โรคซึมเศร้านั้นเป็นโรคที่เกิดจากการทำงานที่ผิดปกติของสารเคมีในสมอง ถ้าหากปล่อยทิ้งไว้โดยไม่ได้รับการรักษาก็มีโอกาสที่จะทำให้โรครุนแรงมากขึ้นในอนาคตได้ครับ ดังนั้นหมอจึงอยากให้คุณได้ไปพบแพทย์เพื่อเริ่มการรักษาให้เร็วที่สุดก่อน

ส่วนเรื่องความเข้าใจของคนที่บ้านนั้นอาจเป็นเรื่องรองในตอนนี้ครับ ถ้าหากคนที่บ้านยังไม่เข้าใจจริงๆในตอนนี้ก็อาจไปพบแพทย์ด้วยตัวเองก่อนได้ ส่วนคนที่บ้านนั้นก็อาจต้องค่อยๆใช้เวลาในการทำความเข้าใจกันครับ