อยากได้ยาต้านเศร้าค่ะ ช่วง3-4 เดือนมานี้รู้สึกเบื่อหน่ายมากค่ะ ไม่อยากออกไปเจอใคร พอดีทำงานอยู่ที่บ้านค่ะ รับซื้อของเก่า แต่เราไม่อยากออกจากห้อง ไม่อยากเจอหรือพูดคุยกับใครเลย เคยลองฝืนออกไปพอนั่งได้สักพัก ก็วิ่งกลับเข้าห้องมาอยู่บนที่นอน อยู่ในห้อง ถ้าเราเล่นโทรศัพท์จนเบื่อมากๆเราก็จะหลับค่ะ ตั้งแต่ช่วงบ่ายไปยัน ทุ่ม-สองทุ่ม ตื่นมาก็เหมือนเดิม นั่งเล่นกะหมาบ้างแค่ไม่กี่นาที ก็กลับเข้ามาในห้อง ทำนั่นทำนี่ แล้วเที่ยงคืนก็หลับยาวยันเช้าช่วง 8 โมง ก็ตื่น แล้วก็เหมือนเดิม ไม่อยากเจอใครไม่อยากออกจากห้อง ไม่หิว ไม่อยากกิน ฝืนกินก็กินได้ไม่กี่คำ อยากจะอยู่แต่บนเตียง รู้สึกเบื่อตัวเองมากค่ะ อยากมีกิจวัตรทำแบบคนอื่นๆ แต่มันไม่รู้สึกอยากทำอะไรเลยค่ะ อยากจะอยู่เฉยๆแบบนี้ มันแยกไม่ออกว่าขี้เกียจ หรือ เป็นอะไรกันแน่ บางทีเพิ่งตื่นมาอาบน้ำ กลับมานอนเล่นโทรศัพท์ ก็ง่วงใหม่ และสามารถนอนหลับได้อีก เมื่อ2ปีก่อนเคยจะผูกคอตายในห้องน้ำค่ะ ทะเลาะกับแฟน เสียใจมากๆ เราเอาเสื้อเชิ้ตแขนยาวของเค้ามาผูกกับขื่อห้องน้ำ คิดว่าให้เค้าได้รู้ว่าเราตายเพราะเค้า อยากให้เค้ารู้ผิด ที่เราผูกคอตาย แต่พอจะแขวนคอตัวเอง ก็นึกถึงพ่อกับแม่ค่ะ เลยหยุดไม่ทำ แล้วอาการมันก็หายไปค่ะ แต่การไม่อยากออกไปเจอใครๆ ก็ยังอยู่ตลอด บางครั้งก็เหม่อพอรู้สึกตัวก็จำไม่ได้ว่าเมื่อกี้ที่เหม่อ คิดอะไรไปบ้าง คิดถึงเรื่องอะไร บางครั้งก็ตบหน้าตัวเอง ไม่ก็หยิกขาตัวเอง อยากให้มันรู้สึกเจ็บ พอมันเจ็บแล้วเหมือนเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมอ่ะค่ะ รู้สึกว่ามีวิญญาณอยู่ในตัว ไม่ได้ล่องลอย เวลาเครียดเรื่องที่ตัวเองกำลังเป็น ก็จะหยิกและตบหน้าตัวเองค่ะ เรากลัวว่ามันจะมากขึ้น แล้วทำให้เราไม่เป็นผู้เป็นคน ทุกวันนี้คนงานและพวกพี่ๆ แซวตลอดว่าในห้องนั้นมันมีประตูเปิดไปไหนได้อีกรึป่าว ทำไมเราไม่โผล่ออกมาเลย มันแย่ค่ะ อยากเข้าสังคม อยากออกไปพูดคุยกับคนอื่น โดยที่ออกไปแล้วในใจไม่อยากจะเดินหนีกลับเข้าห้อง ไม่เบื่อ