สบายใจขึ้นแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ

คุณพ่อของหนูคงเครียดมากเนื่องจากคาดหวังในหลายๆอย่างจนลืมมองความสุขข้างตัว..ปัญหานี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับตัวหนูโดยตรงเพียงแต่ได้รับผลกระทบจากความเครียดของพ่อ..แต่หนูไม่อาจยับยั้งความเครียดและพฤติกรรมที่พ่อแสดงออกมาได้..ดังนั้นหนูควรปรับที่ตัวเองเช่น ปรับความคิด เราไม่ได้ผิด ความสามารถมีแค่นี้ คนทุกคนถนัดไม่เหมือนกัน..แต่หนูต้องรับผิดชอบในหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด..หนูอยากทำอะไรก็ทำเลย..พยายามพูดคุยระบายความรู้สึกกับคนที่ไว้ใจ อาจเป็นพี่ น้อง แม่ ป้า น้า อา ต้องมีสักคนที่เข้าใจความรู้สึกของหนู..พยายามออกกำลังกายสม่ำเสมอ หากเครียดมากจนนอนไม่หลับหรือมีอาการผิดปกติอื่นๆควรไปพบแพทย์หรือขอคำปรึกษาจากบุคลากรด้านจิตเวชค่ะ

ยินดีและดีใจค่ะ ที่หนูสบายใจ หนูเก่งมากค่ะที่สามารถปรับความคิดและความรู้สึกได้ เป็นกำลังใจให้นะคะ