คือหนูมีเรื่องสงสัยเกี่ยวกับอารมณ์ของหนูที่มันเศร้ามากกว่าเดิมแบบผิดปกติ เวลาตื่นหนูไม่อยากจะตื่นขึ้นมารับวันใหม่หนูไม่อยากแม้แต่จะตื่นขึ้นมาหายใจ หนูเหนื่อย หนูท้อทุกเรื่องที่เข้ามา ตลอดทั้งวันสมองหนูเอาแต่คิดว่าหนูมันไร้ค่าไม่มีใครมารักหรอก ทำไมหนูทำอะไรไม่ได้สักอย่างทำไมเขาทำได้แต่หนูทำไม่ได้ หนูเกลียดตัวเอง อยากจะหายไปให้พ้นๆตอนนี้เลยยิ่งดี หนูเหนื่อยหนูหดหู่เศร้าอยากร้องไห้ตลอดเวลา ร้องไห้บ่อยกว่าเมื่อก่อน สมาธิหนูเริ่มไม่คงที่เรื่องเรียนหนูเริ่มจะไม่ได้ทั้งๆที่เมื่อก่อนหนูเข้าใจทุกเรื่อง ขี้ลืมบ่อย โทษตัวเองซ้ำไปซ้ำมา หนูผิดอย่างนู้นหนูผิดอย่างนี้ หนูเจ็บ หนูไม่สามารถที่จะทำงานอะไรได้เลยไม่มีกะจิตกะใจในการทำงานเหมือนทั้งตัวหนูไม่มีแรงที่จะทำ มันยิ่งทำให้หนูโทษตัวเองแรงขึ้น หนูอยากร้องไห้บางทีก็ร้องไห้ออกมาดื้อๆ แล้วก็มีอาการที่หนูรู้สึกว่ามันแปลก คือหนูไม่อยากกินอะไรเลย รู้สึกอยากนอนมากกว่าเมื่อก่อนยังไงก็ไม่รู้ หนูไม่อยากทำอะไรแล้วแค่ลุกขึ้นนั่งแล้วหายใจยังเหนื่อยเลย หนูยากอยู่เฉยๆ มันเศร้าตลอดจนหนูไม่รู้จะทำอะไรแล้ว หนูอธิบายไม่ถูก หนูอยากตายแต่ก็ไม่กล้าทำร้ายตัวเอง ถ้าอ่านแล้วงงหนูขอโทษนะคะหนูมีแรงสติเรียบเรียงได้เท่านี้จริงๆ หนูควรจะทำอย่างไรคะ แล้วก็หนูอายุ13ปีค่ะอยู่ม.2

สวัสดีครับ
อาการตามที่เล่ามานั้นมีโอกาสที่จะเกิดจากการเป็นโรคซึมเศร้าได้ครับ

อาการของโรคซึมเศร้านั้นจะประกอบด้วยการมีอารมณ์เศร้าหดหู่หรือเบื่อหน่ายไม่อยากทำอะไรต่อเนื่องกันอย่างน้อย 2 สัปดาห์ร่วมกับมีอาการ
- นอนไม่หลับหรืออยากนอนมากขึ้น
- เบื่ออาหารหรืออยากอาหารมากขึ้น
- อ่อนเพลียไม่มีแรง
- ไม่มีสมาธิ ความคิด ความจำแย่ลง
- คิดช้าทำช้าลงหรือกระสับกระส่ายมากขึ้น
- มีความคิดในแง่ลบ คิดโทษตัวเองบ่อยๆ หรือเห็นคุณค่าในตนเองลดลง
- เคยคิดหรือลงมือทำร้ายตัวเองหรือฆ่าตัวตาย
ถ้าหากมีอาการในลักษณะนี้หลายๆข้อ ร่วมกับอาการที่เป็นส่งผลรบกวนการใช้ชีวิตประจำวัน การเรียน การทำงาน หรือความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง ก็จะมีโอกาสที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้นครับ

ในเบื้องต้นนั้นอาจลองทำแบบทดสอบตามลิงค์นี้เพื่อประเมินความเสี่ยงในการเป็นโรคซึมเศร้าด้วยตนเองก่อนได้ครับ

http://www.prdmh.com/แบบประเมินโรคซึมเศร้า-9-คำถาม-9q.html

ถ้าหากทำได้ตั้งแต่ 7 คะแนนขึ้นไปก็มีโอกาสที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้น

ในกรณีนี้หมอแนะนำว่าควรไปพบจิตแพทย์เพื่อตรวจประเมินอาการเพิ่มเติมเพื่อยืนยันสาเหตุให้แน่ชัดก่อน เพื่อที่จะได้ให้การรักษาต่อไปได้อย่างเหมาะสมครับ

จากอาการของหนู อาจบ่งถึงภาวะซึมเศร้าก็เป็นไปได้นะคะ

ซึมเศร้ามีสาเหตุหลักจากสารเคมีในสมองหลั่งผิดปกติ ทำให้การรับรู้ ความคิด การแสดงออกทางอารมณ์และพฤติกรรมผิดปกติไปจากเดิม หากเจอปัญหาหรือมีเหตุการณ์กระทบกระเทือนจิตใจ จะทำให้อาการรุนแรงมากขึ้น

อาการของโรคซึมเศร้า จะมีอาการต่อไปนี้อย่างน้อย 7 ข้อ ต่อเนื่องเกือบทุกวัน นานเกิน 2 สัปดาห์
1.เบื่อหน่าย ไม่มีความสุข
2.ท้อแท้ เศร้า
3.อ่อนเพลีย
4.นอนไม่หลับ/หลับมากเกินปกติ
5.เบื่ออาหาร/ทานได้เยอะกว่าปกติ
6.ขาดสมาธิ
7.หงุดหงิดง่าย
8.ขี้น้อยใจ รู้สึกไร้ค่า
9.อยากตาย /อยากทำร้ายตัวเอง

หากมีอาการเข้าข่ายซึมเศร้าควรพบจิตแพทย์ทันที ประเมินอาการเพิ่มเติม วินิจฉัยโรคให้แน่ชัด แล้วรับการรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสม

การรักษาซึมเศร้าที่ได้ผลดี คือการรักษาด้วยยา ยาจะช่วยปรับสมดุลสารเคมีในสมอง ทำให้ควบคุมความคิดอารมณ์และพฤติกรรมต่างๆได้เหมาะสม ร่วมกับการทำจิตบำบัด จะช่วยฟื้นฟูสภาพจิตใจทำให้ปรับตัวต่อปัญหาต่างๆได้ดีขึ้นค่ะ

ในระหว่างทำการรักษา ควรทานยาสม่ำเสมอ ไม่หยุดยาเอง หมั่นออกกำลังกาย พักผ่อนให้เพียงพอ งดสารเสพติดทุกชนิด และไปพบแพทย์ตามนัดทุกครั้งจะช่วยให้การรักษาได้ผลดียิ่งขึ้นนะคะ

ดังนั้นในกรณีนี้เบื้องต้นให้หนูคุยกับคนในครอบครัวและไปพบจิตแพทย์นะคะ ซึมเศร้าจะมีอาการดีขึ้นได้ต้องรักษาด้วยวิธีที่ถูกต้อง หากปล่อยไว้ไม่รักษาหรือรักษาแบบผิดวิธี จะทำให้โรคกำเริบรุนแรงมากขึ้น จนยากแก่การรักษาได้ค่ะ

ในกรณีนี้ถ้าสามารถปรึกษาอาการที่เกิดขึ้นกับคุณพ่อคุณแม่ได้ก็ย่อมเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดครับ เพราะการที่คุณเก็บซ่อนอาการเหล่านี้ไว้ในใจโดยไม่แสดงออกมาภายนอกคนอื่นนอกจากตัวคุณก็อาจไม่มีใครสังเกตเห็นความผิดปกติที่เกิดขึ้น หรือถ้าหากสังเกตเห็นจริงๆก็อาจเป็นในช่วงที่อาการรุนแรงและมีผลกระทบกับการเรียนไปมากแล้วซึ่งในตอนนั้นก็จะทำให้การแก้ไขปัญหาต่างๆอาจยากมากขึ้นไปอีกครับ

และถ้าหากคุณพ่อคุณแม่รับทราบและเข้าใจอาการที่เกิดขึ้นแล้วและท่านก็อาจช่วยพาไปพบจิตแพทย์เพื่อเริ่มการรักษาได้ซึ่งก็จะส่งผลที่ดีต่อตัวคุณเองครับ

ถ้าหากอาการที่เกิดนี้เกิดจากการเป็นโรคซึมเศร้าจริง การไปพบจิตแพทย์เพื่อรับการรักษาก็มีความสำคัญและจะมีประโยชน์ต่อการเรียนมากกว่าการปล่อยโรคทิ้งเอาไว้ครับ

ในโรคซึมเศร้านั้นจะมีอาการหนึ่งที่ทำให้สมาธิและความจำแย่ลงได้ และยิ่งปล่อยอาการทิ้งไว้นานโดยไม่ได้รับการรักษาก็สมาธิและความจำก็จะยิ่งถดถอยและยิ่งส่งผลกระทบต่อผลการเรียนในระดับที่รุนแรงขึ้นครับ แต่ถ้าหากได้รับการรักษาจนสมาธิและความจำกลับมาเป็นปกติแล้วผลการเรียนก็จะดีขึ้นตามมาครับ

ดังนั้นในกรณีนี้หมอแนะนำว่าควรปรึกษาอาการที่เกิดขึ้นกับคุณพ่อและคุณแม่ก่อน เพื่อที่จะได้เข้าสู่กระบวนการรักษาที่เหมาะสมต่อไปครับ