เวลาเราอยู่คนเดียวทํามัยต้องรู้สึกเครียดกังวลใจเบื่อโลกอยากอยู่คนเดียวไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับใครทั้งๆที่ไม่มีอะไรต้องคิดมากและชอบละเมอเหมือนคนสติหลุดเช่นเวลามองโทรศัพอยู่ดีๆใจก็คิดไปเรื่องอื่นชอบคิดอะรเรื่อยเปื่อยและเวลาเรายืนนิ่งๆในน่มเหงื่อกลับออกทั่วร่างกายนอนไม่หลับทุกครั้งและกินเยอะปิดปกติปวดท้องคลื่นใส้ง่ายอีกด้วยอยากทราบว่าอาการณ์นี้เกี๋ยวกับอะรคะ

สวัสดีครับ
อาการเครียด คิดกังวล เบื่อสิ่งต่างๆรอบตัวขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุนั้นถ้าเป็นอยู่บ่อยๆก็อาจเสี่ยงต่อการเป็นโรคซึมเศร้าได้ครับ

อาการของโรคซึมเศร้านั้นจะประกอบด้วยการมีอารมณ์เศร้าหดหู่หรือเบื่อหน่ายไม่อยากทำอะไรต่อเนื่องกันอย่างน้อย 2 สัปดาห์ร่วมกับมีอาการ
- นอนไม่หลับหรืออยากนอนมากขึ้น
- เบื่ออาหารหรืออยากอาหารมากขึ้น
- อ่อนเพลียไม่มีแรง
- ไม่มีสมาธิ ความคิด ความจำแย่ลง
- คิดช้าทำช้าลงหรือกระสับกระส่ายมากขึ้น
- มีความคิดในแง่ลบ คิดโทษตัวเองบ่อยๆ หรือเห็นคุณค่าในตนเองลดลง
- เคยคิดหรือลงมือทำร้ายตัวเองหรือฆ่าตัวตาย
ถ้าหากมีอาการในลักษณะนี้หลายๆข้อ ร่วมกับอาการที่เป็นส่งผลรบกวนการใช้ชีวิตประจำวัน การเรียน การทำงาน หรือความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง ก็จะมีโอกาสที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้นครับ

ในเบื้องต้นนั้นอาจลองทำแบบทดสอบตามลิงค์นี้เพื่อประเมินความเสี่ยงในการเป็นโรคซึมเศร้าด้วยตนเองก่อนได้ครับ

http://www.prdmh.com/แบบประเมินโรคซึมเศร้า-9-คำถาม-9q.html

ถ้าหากทำได้ตั้งแต่ 7 คะแนนขึ้นไปก็มีโอกาสที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้น

อย่างไรก็ตามจากอาการข้างต้นนั้นยังไม่ชัดเจนมากนักว่าจะใช่อาการของโรคซึมเศร้าจริงหรือไม่ จึงมีความจำเป็นที่ต้องไปพบจิตแพทย์เพื่อช่วยตรวจประเมินอาการยืนยันดูอีกครั้งหนึ่งก่อนครับ

หมอแนะนำว่าในกรณีนี้ควรไปพบจิตแพทย์เพื่อตรวจประเมินอาการเพิ่มเติมให้ทราบสาเหตุที่แน่ชัดก่อน เพื่อที่จะได้ให้การรักษาได้อย่างเหมาะสมครับ

บางครั้งการอยู่คนเดียวอาจกระตุ้นให้เกิดความเครียด หรืออาจทำให้เกิดอารมณ์เศร้าได้ค่ะ

เบื้องต้นลองทำแบบเมินความเครียดด้วยตนเองดูก่อนนะคะ
โดยสำรวจจากอาการภายใน 1-2 เดือน ว่ามีอาการเหล่านี้มากน้อยแค่ไหน โดยให้คะแนนตามระดับความรุนแรงของอาการดังนี้
ไม่เคยเลย 0 คะแนน
ครั้งคราว 1 คะแนน
บ่อยๆ 2 คะแนน
ประจำ 3 คะแนน

1. นอนไม่หลับ เพราะมีเรื่องกังวลใจหรือคิดมาก
2. รู้สึกหงุดหงิด รำคาญใจ
3. ทำอะไรไม่ได้เลย เพราะประสาทตึงเครียด
4. รู้สึกวุ่นวายใจ
5. ไม่อยากพบปะผู้คน
6. ไม่มีความสุข รู้สึกเศร้าหมอง
7. ปวดหัวข้างเดียวหรือปวดขมับ 2 ข้าง
8. รู้สึกหมดหวังในชีวิต
9. รู้สึกว่าชีวิตตนเองไร้คุณค่า
10. กระวนกระวายตลอดเวลา
11. ขาดสมาธิ
12. อ่อนเพลีย ไม่มีแรงที่จะทำอะไร
13. เหนื่อยหน่ายไม่อยากทำอะไร
14. ใจเต้นแรง
15. เสียงสั่น ปากสั่น มือสั่นเมื่อรู้สึกไม่พอใจ
16. กลัวผิดพลาดในการทำสิ่งต่างๆ
17. ปวดเกร็งบริเวณท้ายทอย หลัง ไหล่
18. ตื่นเต้นง่ายกับเหตุการณ์ที่ไม่คุ้นเคย
19. มึนงง วิงเวียนศีรษะ
20. ความสุขทางเพศลดลง ขาดความใส่ใจในการดูแลตัวเอง
หากรวมคะแนนได้มากกว่า 17 คะแนน หมายความว่ามีความเครียดในระดับที่สูงกว่าปกติ แนะนำพบจิตแพทย์ ประเมินอาการเพิ่มเติม วินิจฉัยโรคให้แน่ชัด แล้วรับการรักษาตามแนวทางที่เหมาะสม และหากปล่อยไว้โดยไม่รักษาอาจนำไปสู่ปัยหาสุขภาพจิตอื่นๆตามมานะคะ

สวัสดีครับ

ขอเพิ่มเติมจากคุณหมอและพี่นักจิตวิทยานะครับว่า การอยู่คนเดียวอาจจะไม่ใช่ประเด็นหลักที่ทำให้คุณรู้สึกเครียดหรือว่ามีปฏิกิริยาทางร่างกายแบบที่ได้เล่ามาเสมอไป จริงๆแล้วความรู้สึกที่ไม่อยากยุ่งกับใครตรงนี้อาจจะเกิดขึ้นเนื่องจากคุณรู้สึกว่าบุคคลอื่นไม่เข้าใจคุณหรือว่าคนอื่นๆทำให้คุณรู้สึกแย่หรือว่ากดดันหรือเปล่าครับ

โดยปกติแล้วคนเรามักจะต้องการ connect กับผู้อื่นบ้าง มากน้อย ต่างกันไปตามแต่ละคน แต่การได้แลกเปลี่ยนและพบเจอผู้คนบ้าง ซึ่งอาจจะเป็นครอบครัวหรือเพื่อนสนิทที่ทำให้เราได้แสดงความเป็นตัวเองออกมา รู้สึกยอมรับและเคารพ ก็เป็นสิ่งจำเป็นในการดูแลสุขภาพจิตและความเครียดเช่นกันนะครับ

ตรงนี้ไม่แน่ใจว่าอาการเหล่านี้เข้ามารบกวนคุณแค่ไหน แต่หากว่ารบกวนชีวิตประจำวันมากแล้วก็อยากแนะนำให้ลองเข้าพบจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาเพื่อรับการประเมินและการช่วยเหลือที่เหมาะสมต่อไปนะครับ

นอกจากการเข้าพบผู้เชี่ยวชาญ คุณสามารถลองทำกิจกรรมที่เคยสนใจหรือทำแล้วรู้สึกว่าทำให้ผ่อนคลายหรือทำให้รู้สึกดีขึ้นได้บ้าง หาเวลาที่ตนเองจะรู้สึกสงบ รู้สึกดี หรือรู้สึกสนุกผ่อนคลายให้ และแบ่งเวลาไปอยู่กับสิ่งๆนั่นครับ นอกจากนั้นอาจจะลองมองดูกิจกรรมที่สามารถทำเป็นประจำได้เช่น การออกลังกาย การฟังเพลง หรือการทำงานอดิเรกบางอย่าง ทานอาหารให้ครบหมู่ ออกไปทานของอร่อยๆบ้าง ซึ่งตรงนี้ก็จะเป็นส่วนหนึ่งที่มีส่วนช่วยให้ความตึงเครียดในตัวคุณลดน้อยลงได้ คล้ายๆกับการพักฟื้นให้สภาพจิตใจของตนเองค่อยๆมีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น ซึ่งการดูแลตนเองควบคู่กันไปด้วยกับการรับการช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิต จะเป็นการช่วยให้คุณสามารถรับมือกับเรื่องต่างๆที่เข้ามาในชีวิตได้ในระยะยาวอีกด้วยครับ

สุดท้ายนี้หากรู้สึกว่าต้องการจะพูดคุยกับใครซักคนหนึ่งแต่ยังไม่ต้องการที่จะพบกับจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยา สายด่วนสุขภาพจิต 1323 ก็เป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่คุณจะสามารถโทรเข้าไปพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ได้ซึ่ง ข้อเสียคืออาจจะต้องมีการรอสายที่นานในบางช่วงเวลาครับ