คำถามนี้ทุกท่านที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าคงอยากทราบมากเกี่ยวกัยคำถามนี้นะค่ะ 1.การลาหยุดงานผู้ป่วยสามารถนำใบรับรองแพทย์ไปลางานได้ต่อเนื่องได้หรือไม่ 2.ถ้าผู้ป่วยรับราชการแต่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าขั้นรุนแรงไม่สามารถไปทำงานได้และได้หยุดงานไปเป็นเวลาเกิน15วันและได้ถูกสอบสวนทางวินัยอย่างร้ายแรงนั้นจะมีวิธีการใดบ้างและเหตุผลใดไปหักล้างกรณีได้บ้างค่ะ 3.เราจะอธิบายให้เพื่อนร่วมงานเข้าใจในผู้ป่วยโรคซึมเศร้าเข้าใจเราอย่างถูกต้องได้อย่างไร

1. การลาหยุดงาน จิตแพทย์ต้องระบุในใบรับรองแพทย์อย่างชัดเจนว่าหยุดงานกี่วัน หากอาการไม่ดีขึ้นตามระยะเวลาที่จิตแพทย์ระบุ ตัวผู้ป่วยต้องมาพบจิตแพทย์และขอใบรับรองแพทย์เพื่อประกอบการลาใหม่นะคะ (ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับกฎระเบียบของต้นสังกัด/นายจ้างด้วยนะคะ)
2.หากขาดงานโดยไม่แจ้งเหตุผลหรือยื่นหลักฐานใดๆ เกิน 15 วัน ทางราชการจะถือว่าหนีราชการ โทษของการผิดระเบียบคือสามารถไล่ออกโดยไม่ต้องตั้งกรรมการสอบก็ได้นะคะ (ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับหน่วยงานและผู้บังคับบัญชาของคุณว่าจะเลือกดำเนินการอย่างไรนะคะ) แต่โดยมากหน่วยงานจะไม่ใจร้ายมากนะคะ อย่างน้อยก็ต้องเรียกคุณมาชี้แจงถามเหตุผลกันก่อน
3.การที่จะทำให้คนอื่นมาเข้าใจสภาวะที่เราเป็นนั้นเป็นเรื่องยากนะคะ แต่สิ่งที่คุณสามารถทำได้คือ เล่าอาการให้เขารับรู้อย่างตรงไปตรงมา หรือคุณจะต้องมีใบรับรองแพทย์โดยระบุลักษณะอาการของโรคที่คุณเจ็บป่วยไปยืนยันก็ได้ค่ะ

สวัสดีครับ

ในเรื่องของการลาด้วยโรคซึมเศร้ายังคงเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ในประเทศไทยนะครับ เท่าที่เคยมีประสบการณ์มา หากจิตแพทย์ลงความเห็นในใบรับรองแพทย์ว่าควรที่จะให้หยุดงานพักผ่อน ด้วยอาการของโรคซึมเศร้าหรือโรคทางจิตเวชอื่นๆแล้ว ก็อาจจะให้คุณหมอเขียนอธิบายเพิ่มเติมลงในใบรับรองแพทย์ได้ครับเพื่อเป็นการอธิบาย แต่โดยปกติแล้วการขอลาป่วยเองก็เป็นสิทธิของพนักงานในการลา โดยใบรับรองแพทย์เป็นหลักฐานประกอบการขอลาป่วยครับ ซึ่งทั้งนี้การลาป่วยก็จะแล้วแต่กฎระเบียบของแต่ละบริษัทไปครับ

ในส่วนของงานราชการตรงนี้ หากขาดงานเกิน 15 วันและอยู่ในขั้นตอนการสอบสวน ก็ขอแนะนำว่าควรทำตามขั้นตอน และลองชี้แจงเหตุผลของการลาหยุดตรงนี้ไปให้กับทางต้นสังกัดได้เข้าใจในสถานการณ์ของเราในขณะนั้นครับ หากเราได้มีการเข้าพบจิตแพทย์และรับการรักษาอย่างต่อเนื่องแล้ว ก็อาจจะใช้หลักฐานทางการแพทย์เข้ามาร่วมในการชี้แจงเหตุผล สิ่งสำคัญก็คือลองทำการพูดคุยกับต้นสังกัดเพื่อให้เกิดความเข้าใจกันจะดีที่สุดครับ

สุดท้าย ในเรื่องของเพื่อนร่วมงาน ตรงนี้อาจจะค่อนข้างเป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้อยู่ครับว่าเมื่อเราเปิดเผยตนเองว่ามีภาวะโรคซึมเศร้าอยู่ แล้วเพื่อนร่วมงานของเราจะมีปฏิกิริยาอย่างไร อย่างแรกเลยโดยปกติแล้วการเข้าใจเรื่องโรคซึมเศร้านี้ยังไม่ได้รับการเข้าใจที่ถูกต้องกันอย่างทั่วไปในสังคมไทย ดังนั้นอาจจะต้องกลับมาถามตนเองนะครับว่าการเปิดเผยตนเองตรงนี้ต้องการทำไปเพื่ออะไร และเราคาดหวังอะไรจากการที่เราจะเปิดเผยตนเองต่อเพื่อนร่วมงาน หากต้องการให้เขาเข้าใจว่าอะไรคือโรคซึมเศร้าตรงนี้ก็ต้องบอกว่าสามารถลองทำได้แต่ก็อาจจะต้องเผื่อใจไว้บ้างว่าอาจจะต้องเกิดการอธิบายหรือการสนทนาเพื่อที่เราจะได้ทำให้พวกเขาได้ข้อมูลที่ถูกต้องไปจากเรานะครับ

หากมีคำถามตรงไหนเพิ่มเติมก็สามารถสอบถามเข้ามาได้ครับ