ปัญหาผมร่วงอาการคือเส้นผมตรงกลางศรีษะเส้นเล็กและหลุดร่วงง่าย

สาเหตุของผมร่วง เกิดจากหลายปัจจัย
1. เผ่าพันธุ์ เพศ อายุ
2. เชื้อโรคที่เล่นงานเส้นผมโดยตรง หรือเป็นผลทางอ้อมคือ เป็นโรคติดเชื้อที่อวัยวะอื่นแล้วทำให้เกิดผมร่วงผิดปกติตามมาภายหลัง
3. สารเคมี เช่น ยาชนิดต่างๆ สารพิษปนเปื้อนในอาหาร และน้ำ
4. โรคตามระบบต่างๆ เช่น โรคไตวาย โรคต่อมธัยรอยด์เป็นพิษ
5. จิตใจที่เศร้าหมองอย่างรุนแรง และเฉียบพลัน จนถึงตกใจอย่างรุนแรง
สำหรับอาหารการกินต่าง ๆ มักจะไม่มีผลต่อภาวะผมร่วง ยกเว้นภาวะทุโภชนาการครับ

1. ภาวะผมร่วงเฉพาะที่ แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ
ผมร่วงหย่อมชนิดไม่มีแผลเป็นที่หนังศีรษะ ที่พบบ่อย ๆ ได้แก่
1.1 ผมร่วงหย่อมจากเชื้อรา พบมากในเด็ก ผมจะร่วงเป็นกระจุก ผิวหนังในบริเวณที่ผมร่วงจะมีขุยหรือสะเก็ด บางครั้งมีผื่นแดง การรักษา ต้องใช้ยารับประทาน ยาทาไม่สามารถกำจัดเชื้อราได้หมด
1.2 ผมร่วงหย่อมจากการดึงผมตนเอง พบมากในเด็กที่มีความเครียด และเมื่อไม่มีทางระบายออกจึงดึงผมตนเอง เมื่อใช้มือลองดึงเส้นผมดูเส้นผมจะไม่หลุดติดมือออกมาง่าย ๆ เหมือนโรคผมร่วงจากเชื้อรา การรักษา ต้องอาศัยความเข้าใจพยาธิกำเนิดของโรค และเข้าใจปัญหาของผู้ป่วย อาจควรปรึกษาจิตแพทย์ร่วมในกระบวนการดูแลรักษาด้วย นอกจากนี้การทายาครีมสตีรอยด์ ร่วมกับรับประทานยาต้านฮีสตามีนจะช่วยให้อาการดีขึ้น
1.3 ผมร่วงหย่อมจากโรคภูมิแพ้รากผม ผู้ป่วยจะมีภาวะระบบภูมิคุ้มกันร่างกายรวน มีเซลล์เม็ดเลือดขาวมารบกวนรากผมทำให้เซลล์รากผมหยุดทำงาน เส้นผมจะหายไปเป็นหย่อม ๆ ผิวหนังบริเวณที่ไม่มีเส้นผมจะเรียบไม่พบตอ เส้นผมหักหรือเป็นตุ่มที่ผิวหนัง ภาวะนี้จะต่างจาก 2 โรคข้างต้น โดยทั่วไปอาจพบผมหลุดร่วงเป็นหย่อมเดียวหรือหลายหย่อม ในรายที่อาการรุนแรงผมจะร่วงทั้งศีรษะ และถ้ารุนแรงที่สุดผมและขนตามตัวจะร่วงหมดเหมือนพญาไร้ใบ
การรักษา ควรปรึกษาแพทย์เพราะการรักษาต้องใช้สตีรอยด์ชนิดยาทาหรือกินติดต่อกันเป็นเวลานาน
1.4 ผมร่วงหย่อมชนิดที่มีแผลเป็นบนหนังศีรษะ เกิดจากหลายสาเหตุ เช่น โรคฝีหนองบนศีรษะ เชื้อกลากที่ศีรษะชนิดที่มีการอักเสบรุนแรง แผลไฟไหม้น้ำร้อนรวก โรคดี แอล อี ที่หนังศีรษะ ผู้ป่วยส่วนใหญ่รากผมจะถูกทำลายอย่างมาก จนไม่สามารถสร้างเส้นผมใหม่มาทดแทนเส้นผมเดิม และเกิดพังผืดในชั้นหนังแท้ร่วมด้วย การรักษา ควรปรึกษาแพทย์เพื่อการวินิจฉัยที่ถูกต้องก่อนให้การรักษาด้วยยา

สาเหตุของผมร่วง ผมบาง และศีรษะล้าน จะแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่ ๆ คือ แบบไม่มีแผลเป็น (Nonscarring Alopecia) กับแบบมีแผลเป็น (scarring Alopecia) ซึ่ง..
1.แบบไม่มีแผลเป็นจะพบได้บ่อยมากที่สุด และจะมาจาก 2 สาเหตุหลัก ๆ ด้วยกัน คือ
- กรรมพันธ์พบได้ถึง90% อาการแสดงคือมีผมร่วงผมบางในบริเวณกลางศีรษะ การรักษาแบ่งตามระยะรุนแรงของอาการ หากเริ่มบาง สามารถใช้ยาปลูกผม ,หากผมบางมากขึ้นเรื่อย ๆ จนเริ่มเห็นหนังศีรษะ กลางศีรษะล้าน เริ่มขยายมากขึ้นกว่าเดิม สามารถรักษาด้วยวิธีการปลูกผม แล้วควรใช้ยาเพื่อชะลอหรือป้องกันไม่ให้ผมเดิมหลุดร่วงมากขึ้น ,ถ้าผมบางมาก จนเห็นหนังศีรษะได้อย่างชัดเจนสามารถรักษาด้วยการใช้ยาร่วมกับการปลูกผม แต่ผลที่ได้ไม่ค่อยดี เนื่องจากมีการสูญเสียเส้นผมไปเป็นจำนวนมากแล้ว อาจต้องใส่วิกผมช่วยเสริมบุคลิกค่ะ
-สาเหตุอื่น ๆ ซึ่งจะพบได้ประมาณ 10% เช่น โรคผมร่วงชนิดเป็นหย่อม , โรคต่อมไทรอยด์เป็นพิษ, โรคผิวหนังบางชนิด (เช่น โรคเรื้อน, เชื้อราบนหนังศีรษะ, สะเก็ดเงิน), โรคโลหิตจาง, โรคไตเรื้อรัง, โรคซิฟิลิส, โรคไฮโปไทรอยด์, โรค SLE, โรค PCOS, โรคจิตที่ชอบถอนผมตัวเอง (Trichotillomania), ภาวะต่าง ๆ (เช่น ภาวะหลังการคลอดบุตร, ภาวะหลังหมดประจำเดือน, ภาวะหลังการผ่าตัด, ภาวะหลังการลดน้ำหนักมาก ๆ), เนื้องอกของรังไข่ที่ผลิตฮอร์โมนเพศชาย, ยาบางชนิด (เช่น ยาคุมกำเนิดบางชนิด, ยาลดความดัน, ยาลดไขมันในเลือด, ยาเคมีบำบัด, ยากันชัก, ยารักษาภาวะซึมเศร้า, ยาเบต้าบล็อก, ยาป้องกันการแข็งตัวของเลือด), ความเครียด, สุขภาพอ่อนแอ, การรวบผมที่แน่นมากจนเกินไปอยู่ตลอดเวลา ก็อาจเป็นสาเหตุทำให้ผมร่วงได้เช่นกัน ฯลฯ