เคยโดนพ่อเลี้ยงข่มขืนตอนม.4 ตอนนั้นก็รู้สึกเครียดๆแหละค่ะ กลัว หวาดระแวง ตอนนี้อยู่ปี3 ก็ยังโดนอยู่ เค้าจะมาหาที่หอทุกอาทิตย์ หลังๆก็พยายามทำใจคิดซะว่าแลกกับเงิน(ปลอบใจตัวเอง) ยอมรับว่ามีอารมณ์ร่วมค่ะ แต่คือหนูนอนหลับไม่สนิท ชอบฝันร้าย เห็นภาพขาวดำบางภาพแล้วใันหดหู่ เวลาอยู่ห้องคนเดียวก็หดหู่ บางวันก็อยากฆ่าตัวตาย แต่เวลาอยู่กับเพื่อนก้มีความสุขปกตินะคะ แต่เวลาพูดสนุกๆกันเรื่องข่มขืน เช่น คนหล่อเดินผ่านและเพื่อนพูดว่าอยากโดนเค้าข่มขืนจัง เราก้รู้สึกแย่ขึ้นมา ตอนนี้ทำใจยอมรับแล้วค่ะ มันคืออาการปกติของคนโดนข่มขืนใช่มั้ยคะ อยากได้ยานอนหลับค่ะ เพราะนอนหลับไม่สนิทเลย จ้องกินเหล้าหนักมากๆจนเมาถึงจะหลับสนิท

สวัสดีครับ
ก่อนอื่นหมอต้องขอแสดงความเห็นใจกับคุณที่ต้องเผชิญกับเหตุการณ์ในลักษณะนี้ การถูกข่มขืนนั้นเป็นสิ่งที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นกับตัวเอง และผลกระทบที่เกิดจากการถูกข่มขืนต่อสภาพจิตใจนั้นก็ค่อนข้างรุนแรงและเกิดได้ในหลายรูปแบบครับ

เมื่อคนเราต้องเผชิญกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันและก็ให้เกิดผลกระทบต่อการใช้ชีวิตอย่างรุนแรงนั้นอาจส่งผลให้เกิดสภาพอารมณ์ที่ผิดปกติ มีอารมณ์เศร้า หดหู่ มีความเสี่ยงที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้ ในบางคนอาจมีปัญหาในการนอนหลับ มีอาการฝันร้ายซ้ำๆ มีภาพเหตุการณ์ปรากฏเข้ามาในหัวบ่อยๆ กลัวการที่จะต้องกลับไปอยู่ในสถานการณ์หรืออยู่ใกล้กับบุคคลที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์หรือกระตุ้นให้คิดถึงเหตุการณ์นั้นๆ จนส่งผลกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำวัน การเรียน หรือการทำงานตามมาได้

หมอคิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเรื่องใหญ่ที่ไม่ควรนิ่งเฉยให้เกิดเหตุการณ์ในลักษณะนี้ซ้ำไปซ้ำมาครับ

ในเบื้องต้นหมออยากให้คุณได้สร้างความปลอดภัยให้กับตัวเองก่อนเพื่อให้สามารถมั่นใจได้ว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์ในลักษณะขึ้นอีก ในปัจจุบันนั้นมีหลายๆหน่วยงานที่พร้อมจะให้ความช่วยเหลือคนที่ถูกข่มขืนครับ ไม่ว่าจะเป็นตำรวจ โรงพยาบาล มูลนิธิต่างๆ เช่น มูลนิธิปวีณา มูลนิธิเพื่อนหญิง หมออยากให้คุณได้ลองติดต่อขอความช่วยเหลือกับหน่วยงานเหล่านี้ดูครับ

ในส่วนของการนอนไม่หลับ มีความรู้สึกหดหู่ มีความคิดอยากฆ่าตัวตายเข้ามาเป็นระยะนั้น หมออยากให้คุณได้ไปพบจิตแพทย์เพื่อประเมินสภาวะจิตใจของคุณเพิ่มเติม เพื่อที่จะได้ให้ความช่วยเหลือให้อารมณ์และการนอนของคุณดีขึ้นได้ครับ

หมอขอเป็นกำลังใจให้ครับ

การถูกล่วงละเมิดทางเพศ ไม่ว่าจะยินยอม หรือ ด้วยเหตุผลใดก็ตาม จิตใต้สำนึกจะรับรู้ว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ดี ทำให้มองคุณค่าของตัวเองต่ำ เกิดความรู้สึกขัดแย้งภายในจิตใจ บางคนใช้กลไกทางจิตชนิดเก็บกดเพื่อให้ลืมเหตุการณ์เหล่านั้น หรือใช้กลไกทางจิตชนิดอ้างเหตุผลเพื่อทำให้ตนเองไม่รู้สึกผิดบาป เมื่อใดที่กลไกทางจิตอ่อนกำลังลง ความรู้สึกต่อเหตุการณ์นั้นจะผุดโผล่ออกมาจนทำให้เกิดอาการผิดปกติทางด้านความคิด อารมณ์ ความรู้สึก พฤติกรรม ซึ่งถือว่าเข้าข่ายอาการป่วยทางด้านจิตใจ

การที่ชีวิตประสบกับเหตุการณ์วิกฤตเช่นนี้บ่อยๆ มีความเสี่ยงที่อาจทำให้เจ็บป่วยด้วยโรคซึมเศร้าสูง

เบื้องต้นให้สำรวจอาการด้วยการทำแบบประเมินซึมเศร้าด้วยตัวเองดูก่อนนะคะ โดยในช่วงระยะเวลา 2 สัปดาห์ที่ผ่านมาจนถึงวันนี้มีอาการเหล่านี้มากน้อยแค่ไหน
ไม่มีเลย 0 คะแนน
มี 1-7 วัน 1 คะแนน
≥7 วัน 2 คะแนน
ทุกวัน 3 คะแนน
1. เบื่อหน่าย ไม่สนใจอยากจะทำอะไร
2. ไม่สบายใจ ซึมเศร้า ท้อแท้
3. หลับยาก หลับๆตื่นๆ หรือหลับมากเกินไป
4. หลับยาก หลับๆตื่นๆ หรือหลับมากเกินไป
5. เหนื่อยง่าย ไม่ค่อยมีแรง อ่อนเพลีย
6. เบื่ออาหาร หรือ กินได้มาก กินจุบจิบตลอดเวลา
7. รู้สึกไม่ดีกับตัวเอง คิดว่าล้มเหลว หรือคิดว่าทำให้ตนเองและครอบครัวผิดหวัง
8. ขาดสมาธิ เหม่อลอย ขี้ลืมบ่อย
9. ทำอะไรช้าลง กระสับกระส่าย อยู่นิ่งไม่ได้
10. คิดทำร้ายตัวเอง อยากตาย หรือตายไปจะดีกว่า
จากนั้นรวมคะแนน หากได้มากกว่า 7 คะแนนขึ้นไป แนะนำให้พบจิตแพทย์ ประเมินอาการเพิ่มเติม แล้วรับการรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสม การรักษาที่ถูกต้องตามแนวทางโรคจะช่วยให้อาการดีขึ้น ปรับตัวได้มากขึ้น ใช้ชีวิตประจำวันได้อย่างปกติอีกครั้งนะคะ

หมอเชื่อว่าอาการทั้งหมดที่คุณเล่ามานั้นเกิดขึ้นจริงและคุณเองก็ไม่ชอบที่ตัวเองต้องมีอาการหรือต้องใช้ชีวิตแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆครับ

ในความเห็นหมอนั้น หมอคิดว่าการถูกข่มขืนนั้นเป็นเรื่องใหญ่ที่ควรจะได้รับการป้องกันแก้ไข ไม่ให้เกิดปัญหาแบบเดิมๆซ้ำไปซ้ำมาอยู่เรื่อยๆครับ ในขั้นแรกหมอจึงอยากให้คุณได้สร้างความปลอดภัยให้กับตนเองก่อนผ่านช่องทางต่างๆที่หมอได้ให้ไว้ข้างต้น รวมถึงหมออยากให้คุณได้เข้าพบจิตแพทย์เพื่อให้ความช่วยเหลือในการดูแลสภาพจิตใจที่เกิดขึ้นในขณะนี้ครับ

สวัสดีครับ

ก่อนอื่นเลยอยากจะให้เข้าใจนะครับว่าอาการที่เกิดขึ้นไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของการใช้เงิน ฝันร้าย หดหู่ อยากฆ่าตัวตาย การรู้สึกว่าอึดอัดเมื่อมีหัวข้อการข่มขืนพูดขึ้นมาในวงเพื่อน หรือแม้กระทั่งการรู้สึกมีอารมณ์ร่วมในบางครั้ง อาการเหล่านี้เป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นได้และล้วนแล้วแต่เป็นผลกระทบจากประสบการณ์ที่คุณเจอ ซึ่งอาการเหล่านี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนหลายๆคนที่มีประสบการณ์การถูกล่วงละเมิดทางเพศมาเช่นเดียวกันคุณครับ

การที่คุณต้องถูกเอาเปรียบ และถูกล่วงละเมิดทางเพศมาเป็นเวลานานติดต่อกันนี้ ก็ยิ่งเป็นสิ่งที่ทำให้คุณเกิดบาดแผลในจิตใจ และผมคิดว่าบาดแผลเหล่านี้มีความซับซ้อนมากขึ้นจนภายในจิตใจของคุณได้เกิดกระบวนการป้องกันและทำให้เกิดพฤติกรรมและอารมณ์เหล่านี้ออกมา ผมขอชื่นชมคุณนะครับที่กล้าเล่าเรื่อเหล่านี้ออกมา และสิ่งที่ผมอยากจะแนะนำก็จะเหมือนๆกับคุณหมอครับ ก็คือการติดต่อกับมูลนิธิหรือสถาบันต่างๆที่มีความเชี่ยวชาญในเรื่องการดูแลผู้หญิงที่ถูกล่วงละเมิดนะครับ โดยผมได้ลองตรวจสอบแล้วก็พบเว็บไซต์ด้านล่างที่รวบรวมข้อมูลของสถาบันต่างๆไว้จำนวนหนึ่งนะครับ

http://domesticviolencecenter.org/%E0%B9%81%E0%B8%99%E0%B8%B0%E0%B8%99%E0%B8%B3%E0%B8%A1%E0%B8%B9%E0%B8%A5%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%98%E0%B8%B4%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B9%83%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1/

นอกจากนั้นแล้ว การเข้าพบจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาเพื่อรับการเยียวยาในด้านจิตใจก็จะเป็นอีกตัวช่วยหนึ่งที่จะทำให้คุณสามารถรับมือกับอาการต่างๆที่เกิดขึ้นได้ดีขึ้นครับ ขอเป็นกำลังใจให้คุณผ่านพ้นเรื่องตรงนี้ไปได้นะครับ และผมอยากจะขอบอกว่านี้เป็นความกล้าหาญอย่างหนึ่งของคุณนะครับที่ได้ออกมาเล่าเรื่องนี้และขอความช่วยเหลือผ่านช่องทางตรงนี้ ซึ่งในก้าวต่อๆไปของคุณก็คือการยืนหยัดเพื่อตนเอง และกล้าที่จะรับการช่วยเหลือจากสถาบันต่างๆเหล่านี้ครับ

สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้คุณผ่านพ้นเรื่องตรงนี้ไปให้ได้นะครับ หากมีคำถามอื่นๆ พวกเราก็ยินดีที่จะตอบคำถามเหล่านั้นให้ครับ