*สวัสดีค่ะหนูอายุ19 ตอนม.ต้นเคยได้รับการทดสอบจากโรงเรียนว่าเด็กมีสุขจิตแบบไหนดีมั้ย ครูเลือกหนูมา จาก1 ใน 70 คน จากชั้นนั้น ผลครูบอกว่าแค่ว่าหนูแค่สมาธิสั้น ซึมเศร้า แค่นั้นค่ะ . พอจบออกมาเพื่อนสนิทเริ่มสังเกต เริ่มมีมาพูดแบบแซวๆว่า บางวันหนูเหมือนอีกคนที่ไม่ใช่ตัวเอง เป็นคนที่กลัวความมืดมาก แต่บางวันก็ไปนั่งในห้องมืดๆทั้งวันแบบไม่ออกมาคุยกับใครเลย เป็นคนกลัวเข็ม แต่บางวันไปเจาะหูไปเจาะจมูกแบบไม่ได้เจ็บออะไรเลย บางทีทำร้ายตัวเองทั้งๆที่รู้สึกตัว (เพื่อนบอกว่า หนูเคยพูดว่า แผลเป้นมันสวยมันเหมือนงานฝีมือที่ตั้งใจบรรจงทำ สีเลือดที่ตัดกับสีผิวมันเป็นสีสันของงานศิลปะที่สวย) บางทีก้ออกแบบลวดลายก่อนลงมือ บางวันทำตัวแมนๆ วันวันทำตัวหวานๆ เปลี่ยนแบบเพื่อนตั้งตัวไม่ทัน ชอบเห็นคนอื่นเจ็บปวด ชอบพูดถึงความตายเหมือนกับว่ามันเป็นแค่เรื่องธรรมดา(ปกติหนูก็ว่ามันธรรมดานะ ฮร่า) บางทีก็ชวนเพื่อนพูดถึงวิธีการทรมารคนให้ตายช้าๆ ตอนกินข้าวบางทีก็พูดถึงการเอาชิ้นส่วนในร่างกายมนุษย์มาทำอาหาร ทั้งๆที่กำลังกินข้าวกัน . พฤติกรรมบางอย่างหนูก็รู้ตัวนะคะ บางอย่างก้จำได้ลางๆ มีสติบ้างแต่คุมตัวเองไม่ได้ เลยได้แต่ปล่อยเลยตามเลยไป พอมาถึงตอนนี้เริ่มกลัวตัวเองแล้วค่ะ (ฮร่า) อยากจะสอบถามคุณหมออ่ะค่ะ ว่าหนูมีอาการจิตเภทแบบไหน จะไดรับการบำบัดถูกวิธี ขอบคุค่ะ

สวัสดีครับ

จากที่หนูเล่ามาผมเข้าใจว่าตอนนี้คุณกำลังมีอะไรบ้างอย่างในจิตใจ ไม่ว่าจะเป็นความเครียด หรือความรู้สึกบางอย่าง สิ่งที่เล่ามาที่ผมค่อนข้างกังวลจะเป็นเรื่องของการทำร้ายตนเอง กับตอนที่หนูบอกว่าพฤติกรรมบางอย่างทำไปโดยที่ไม่ค่อยรู้สึกตัวหรือว่าจำได้ลางๆ ส่วนในเรื่องของการพูดเรื่องความตายหรือการนำอวัยวะมนุษย์มาประกอบอาหารตรงนี้ เป็นความคิดที่สามารถเกิดขึ้นได้นะครับ แต่ว่าการพูดออกมาเราอาจจะต้องดูเรื่องความเหมาะสม และบุคคลที่เราพูดคุยเรื่องนี้ด้วยได้ครับ เพราะไม่ใช่ทุกคนที่คิดว่าความตายเป็นเรื่องธรรมชาติที่สามารถคุยกันได้ หรือการที่ทานอาหารอยู่แล้วมีการคุยกันในเรื่องที่น่ากลัว ก็อาจจะทำให้เพื่อนๆรู้สึกอึดอัดหรือไม่ชอบได้นะครับ

อย่างไรก็ตามผมรู้สึกว่าการที่จะรับรู้ได้ว่าตอนนี้ตัวหนูกำลังเผชิญหน้าอยู่กับอะไร และควรที่จะได้รับบริการในรูปแบบใดบ้างจำเป็นที่หนูจะต้องเข้ารับการตรวจประเมินจากจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาครับ ในเรื่องที่คุณครูเอาหนูมาตรวจสุขภาพจิตและตัดสินเองเป็นสิ่งที่ไม่สมควรทำ และไม่อยากให้หนูยึดติดกับการตัดสินตรงนั้นเนื่องจากการตรวจประเมินด้านสุขภาพจิตจำเป็นจะต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญ และมีกระบวนการที่ละเอียดอ่อนครับ

เบื้องต้นนี้หากหนูรู้สึกว่าต้องการที่จะเข้าใจตนเองหรือปรับเปลี่ยนพฤติกรรมบางอย่าง ก็อยากจะแนะนำให้หนูเข้าพบกับจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาเพื่อพูดคุยในส่วนนี้ต่อไปนะครับ อาจจะพูดคุยกับที่บ้านให้ที่บ้านพาไป หรือไปเพียงคนเดียวก็ได้ครับ หรือหากว่าไม่ต้องการที่จะไปพบจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยา หนูสามารถลองโทรไปที่สายด่วนสุขภาพจิต 1323 ได้ 24 ชม. เพื่อที่หนูจะได้คุยกับเจ้าหน้าที่ที่ได้รับการอบรมในด้านการช่วยเหลือเชิงจิตใจในเบื้องต้น หรือหนูสามารถติดต่อไปที่สมาคมสะมาริตันส์ได้ที่เบอร์ 02-713-6793 เวลาทำการ 12:00-22:00 ซึ่งการบริการจะเป็นการให้คำปรึกษาผ่านโทรศัพท์เช่นเดียวกัน

สุดท้ายนี้ก็ยังอยากแนะนำว่าให้เข้าพบกับผู้เชี่ยวชาญนะครับ เพราะอาหารเหล่านี้หากไม่ได้รับการดูแลอย่างถูกต้อง ก็อาจจะทำให้ตัวหนูมีอุปสรรคในการดำเนินชีวิตในอนาคตได้ครับ หากมีคำถามอื่นๆเพิ่มเติมก็สามารถสอบถามเข้ามาได้เลยนะครับ

หากเคยได้รับการประเมินด้านสุขภาพจิตมาก่อนแล้วคุณครูพบความเสี่ยงในเรื่องของสมาธิสั้น และซึมเศร้า แต่ไม่ได้แนะนำให้หนูพบจิตแพทย์ในตอนนั้น มาตอนนี้หนูมีอาการผิดปกติชัดเจนมากขึ้น อาจเป็นไปได้ว่าโรคอาจพัฒนารุนแรงขึ้น ซึ่งจะเข้าข่ายโรคอะไรนั้นจิตแพทย์ต้องถามประวัติอาการเพิ่มเติม ต้องประเมินหรือส่งตรวจทางจิตวิทยาคลินิกหรือหาสาเหตุของความผิดปกติ แล้วนำข้อมูลทุกส่วนที่ได้มาประกอบการวินิจฉัยโรค แล้วให้การรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสมซึ่ง การรักษาด้วยวิธีที่ถูกต้องเหมาะสมจะช่วยให้อาการของหนุดีขึ้นนะคะ