ขออนุญาตเล่านะคะ คร่าวๆ มีอาการเศร้าบ่อยๆ ร้องไห้บ่อยๆ เพราะรู้สึกเศร้าจริงๆ นอนแล้วตื่นกลางดึกมาปีกว่าแล้ว เคยติดบุหรี่ คืนละซอง ดื่มแอลกอฮอล์หนัก กรีดนิ้วแล้วบีบเลือดออกมาเยอะๆ ไม่กรีดตรงอื่นเพราะเดี๋ยวมีคนเห็นแผลเป็น เคยไปพบแพทย์ ได้รับยาต้านเศร้า ทานไป 6 เดือน เลิกเองเพราะไปหาหมออีก รพ หมอบอกไม่ได้เป็นอะไร ตอนนั้นก็รู้สึกแปลกๆ หวิวๆ ที่ไม่ได้เป็นอะไร บางทีตอนปกติก็ชอบคิดเรื่องเศร้าๆแล้วหาเรื่องร้องไห้ รู้สึกไม่อยากมีความสัมพันธ์กับใคร บางทีก็อยากหายไป อยากตายก็มี รู้สึกอิจฉาคนกล้าตาย ยิ่งเวลามีกระแสในเฟซบุ้คเรื่องซึมเศร้า จะอินง่ายมาก จะเหนื่อย ท้อ เฟล ไปหมด จริงๆโดยส่วนตัว ไม่มีแรงจูงใจอะไรเลย บางวันก็ไม่ได้กินข้าว กินไม่ครบมื้อบ่อยๆ เพราะไม่รู้จะกินอะไร ติดที่นอน นอนได้เป็นวันๆ ไม่อยากไปทำงาน คิดอะไรไม่ออก รู้สึกแย่หนักเพราะคิดว่าตัวเองไม่มีประสิทธิภาพมากพอที่จะทำ พอเจอปัญหา ก็อยากหายไป อยากโดดตึกบ่อยๆ เห็นภาพตัวเองทำแบบนั้นบ่อยๆ แต่ก็ไม่กล้า อยากรู้ว่าตัวเองเป็นอะไรค่ะ แต่แค่อยากรู้ ถ้าไม่เป็น จะแก้ยังไง หรือถ้าเป็นต้องทำยังไง จริงๆตอนนี้พบนักจิตบำบัดอยู่ เพื่อทำ emdr เพราะแพทย์แนะนำให้มาลองรื้อปมดู โดยส่วนตัวก็ไปพบตามนัดตลอด แต่ก็รำคาญตัวเองเวลาเศร้าหรือจมดิ้ง ไม่ชอบเลย แต่ดึงตัวเองไม่ขึ้นง่ายๆเลย บางทีก็ข่มๆตาหลับให้ผ่านไปวันๆ ไร้อนาคตมาก ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแย่ค่ะ