สวัสดีค่ะคุณหมอหนูขอสอบถามนะคะ ว่า เราจะรู้ได้ยังไงว่าเราเข้าข่าว่าจะเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้าค่ะ หรือจะมีสัญญาณบ่งบอกอะไรก่อนไหมคะ? หนูขอบอกก่อนนะคะว่าหนูได้ลองสังเกตตัวเองมาหลายปีแล้วเหมือนกันค่ะ แต่ก็ไม่กล้าคิดว่าจะเข้าข่าย อาการเริ่มต้นมันเกิดจากการสูญเสียพ่อไปแล้วหลังจากนั้นหนูก็รู้สึกว่าตัวเองได้เสียทุกอย่างไปเลยค่ะ ทั้งมีอาการคิดมาก แอบร้องไห้คนเดียวบ่อยๆและเบื่อสิ่งที่ชอบไปหมดเลย ตอนแรกคิดว่าแค่เสียใจที่พ่อจากไปแต่มาชัดเจนขึ้นก็ตอน1-2ปีที่มาเสียย่าไปอีกคนค่ะ คืออาการเดิมก็กลับมาแต่ยังไม่หนักเท่า2-3ปีที่ผ่านมาค่ะถ้านับตอนนี้ด้วยก็จะเข้าปีที่4แล้วค่ะ อาการหนักจนคิดลบ เบื่อการพบเจอผู้คนเพื่อนฝูงทั้งๆทีตัวเองชอบออกไปเที่ยวมาก มีอาการคิดมาก และคิดว่าตัวเองคือสิ่งที่แย่ที่สุดของครอบครัวไม่เคยทำอะไรได้ดีเลยเคยคิดฆ่าตัวตายตลอดเลยค่ะ และเบื่อกับสิ่งที่ชอบทำในทุกๆวันด้วย หาสิ่งใหม่มาทำก็ทำไม่เคยสำเร็จไม่มีความสุขและคิดได้แค่ว่าตัวเองตายไปน่าจะดีกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้มากๆเลยค่ะ ตัดสินใจอะไรก็ยากขึ้นกว่าเดิมมากค่ะ จากที่เป็นคนตัดสินใจเร็วแต่ตอนนี้ลังเลที่จะทำมากค่ะ และนอนไม่หลับ นอนหลับกลางวันง่ายกว่ากลางคืนมากค่ะ ระหว่างวันก็จะรู้สึกง่วงและอ่อนเพลียมากๆค่ะ เคยทำแบบสอบถามในเน็ตนะคะ ได้คะแนนที่ค่อนข้างสูงมากๆเลยค่ะ ลองทำมา3-4เดือนก็ได้คะแนน20อัพตลอดเลยค่ะ เคยคิดจะไปพบแพทย์ด้านนี้แต่ก็ไม่กล้าไปสักรอบค่ะ เคยพยายามหาซื้อยานอนหลับมากินก่อนนอนแต่ก็หาไม่ได้เลยค่ะ และรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ไม่มีประโยชน์มากๆด้วย ทำอะไรก็ล้มเหลวตลอดเลย ควรจะทำยังไงดีค่ะ เคยระบายให้คนข้างฟังในความรู้สึกต่างๆที่คิดแต่ก็ไม่มีใครเข้าใจสักคน บางคนก็บอกว่าคิดมากเอง คิดไปเอง จนไม่มีใครรับฟังเลย บางคนก็พูดไม่ดีจนดาวน์ลงเหวไปเลย รู้สึกว่าตันมากที่จะระบายจนตอนนี้ได้แค่เก็บไว้คนเดียว