คุณหมอคะ ช่วงนี้มีอาการเครียด คิดมาก บางครั้งรู้สึกกดดันตัวเอง หงุดหงิดบ่อยรู้สึกท้อแท้ กลางคืนนอนหลับยากหรือนอนไม่หลับ พอช่วงกลางวันจะรู้สึกอ่อนเพลียมากไม่อยากทำอะไร บางทีมีความสุขอยู่ๆก็เศร้า เสียใจร้องไห้บ่อย เคยคิดว่าถ้าเป็นอะไรไปจะดีกว่าไหม ไม่อยากอยู่แล้วไม่มีความสุข รู้สึกเหมือนทำอะไรก็ไม่ได้แบบที่ตั้งใจเลย สาเหตุก่อนหน้านั้นประมาณ 2 เดือนคือเลิกกับแฟน พอเรียนจบเริ่มหางาน เหมือนสอบก็ไม่ได้แบบที่หวัง อาการความรู้สึกแบบนี้เป็นมาสักพักแล้วค่ะ เสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้าไหมคะ

หมอว่ามีอาการคล้ายเป็นโรคซึมเศร้านะคะ ถ้ามีอาการดังต่อไปนี้ 5 อาการหรือมากกว่า 
1มีอารมณ์ซึมเศร้า (ในเด็กและวัยรุ่นอาจเป็นอารมณ์หงุดหงิดก็ได้) 
2ความสนใจหรือความเพลินใจในกิจกรรมต่างๆ แทบทั้งหมดลดลงอย่างมาก 
3น้ำหนักลดลงหรือเพิ่มขึ้นมาก (น้ำหนักเปลี่ยนแปลงมากกว่าร้อยละ 5 ต่อเดือน) หรือมีการเบื่ออาหารหรือเจริญอาหารมาก 
4นอนไม่หลับ หรือหลับมากไป 
5กระวนกระวาย อยู่ไม่สุข หรือเชื่องช้าลง 
6อ่อนเพลีย ไร้เรี่ยวแรง 
7รู้สึกตนเองไร้ค่า 
8สมาธิลดลง ใจลอย หรือลังเลใจไปหมด 
9คิดเรื่องการตาย คิดอยากตาย 
*ต้องมีอาการในข้อ 1 หรือ 2 อย่างน้อย 1 ข้อ 
*ต้องมีอาการเป็นอยู่นาน 2 สัปดาห์ขึ้นไป และต้องมีอาการเหล่านี้อยู่เกือบตลอดเวลา แทบทุกวัน ไม่ใช่เป็นๆ หายๆ เป็นเพียงแค่วันสองวันหายไปแล้วกลับมาเป็นใหม่
หรือลองทำแบบทดสอบตามlinkนี้นะคะ http://www.prdmh.com/แบบประเมินโรคซึมเศร้า-9-คำถาม-9q.html 
แต่หมอว่าอาการของหนูดูคล้ายภาวะซึมเศร้า ถ้ายังไงแนะนำให้ไปพบจิตแพทย์ค่ะ เพื่อรับการประเมินและรักษาเพิ่มเติมค่ะ การเป็นโรคซึมเศร้าไม่ได้หมายความว่า ผู้ที่เป็นเป็นคนอ่อนแอ คิดมาก หรือเป็นคนไม่สู้ปัญหา เอาแต่ท้อแท้ ซึมเซา แต่ที่มีอาการนั้นเป็นเพราะตัวโรค ถ้าได้รับการรักษาที่ถูกต้องเหมาะสม โรคก็จะทุเลาลง ก็จะกลับมาเป็นผู้ที่มีจิตใจแจ่มใส พร้อมจะทำกิจวัตรต่างๆได้เหมือนเดิมค่ะ หมอเป็นกำลังใจให้หนูนะคะ

สวัสดีครับ
อาการเศร้าและความเครียดที่เกิดขึ้น ล้วนส่งผลมาจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้าไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการเลิกกับแฟน หรือความผิดหวังจากการสอบ และความกดดันจากการที่น้องได้เรียนจบแล้วกำลังจะเริ่มเข้าสู่วัยทำงาน สภาวะและเหตุการณ์เหล่านี้ล้วนเป็นสถานการณ์ที่ทำให้เกิดความเครียดได้ครับ เมื่อต้องเผชิญกับสิ่งเหล่านี้รุมเร้าเข้ามาทำให้ไม่แปลกครับที่น้องจะรู้สึกท้อแท้และมีความเครียดมากขึ้น

เบื้องต้นผมมองว่าอาการเหล่านี้ล้วนเป็นอาการที่เสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้าได้ครับ การไม่มีแรงที่จะทำอะไร หรือแม้กระทั่งการคิดเรื่องจบชีวิตตัวเองล้วนแล้วแต่เป็นความคิดที่ต้องระวังและสามารถมีอันตารายได้ครับ ขอแนะนำว่าการพบจิตแพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตเพื่อรับการประเมินหรือวินิจฉัยเป็นตัวเลือกที่ดีที่จะทำให้น้องสามารถรู้ได้ครับว่ากำลังเผชิญกับอะไร การพูดคุยกับคนในบ้านหรือผู้ที่เราไว้ใจเพื่อบอกเล่าความรู้สึกของเราก็อาจจะเป็นตัวเลือกหนึ่งนะครับเพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องเผชิญหน้ากับปัญหาเหล่านี้คนเดียว หากไม่สะดวกที่จะพูดคุยกับใครหรือรู้สึกว่ายังไม่พร้อมที่จะพูดคุยกับคนอื่นในลักษณะที่จะต้องเห็นหน้ากัน สายด่วนสุขภาพจิตก็เป็นหนึ่งทางเลือกที่สามารถโทรไปขอคำปรึกษาได้ครับ

ในช่วงนี้อยากให้พยายามออกนอกบ้านและฝืนตัวเองเพื่อออกมาทำกิจวัตรประจำวัน ทานอาหาร และนอนหลับให้เพียงพอนะครับ และอยากให้ระวังในเรื่องของความคิดฆ่าตัวตายว่าหากมีมากขึ้นเรื่อยๆ ก็ควรที่จะเข้ารับการดูแลจากจิตแพทย์หรือโรงพยาบาลใกล้เคียงครับ

ควรไปพบจิตแพทย์นะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ