September 15, 2018 18:30
ตอบโดย
กันตณัฏฐ์
อยู่ตรีรักษ์ (แพทย์ทั่วไป)
(นพ.)
General physician
สวัสดีครับ
อาการต่างๆที่เล่ามาข้างต้นนั้นมีโอกาสที่จะเป็นอาการของโรคซึมเศร้าได้ครับ
ลักษณะอาการของโรคซึมเศร้านั้นจะประกอบด้วยการมีอารมณ์เศร้าหดหู่หรือเบื่อหน่ายไม่อยากทำอะไรต่อเนื่องอย่างน้อย 2 สัปดาห์ร่วมกับมีอาการ
- นอนไม่หลับหรืออยากนอนมากขึ้น
- เบื่ออาหารหรืออยากอาหารมากขึ้น
- ไม่มีสมาธิ ความคิด ความจำแย่ลง
- อ่อนเพลียไม่มีแรง
- คิดช้าทำช้าลงหรือกระสับกระส่ายมากขึ้น
- มีความคิดในแง่ลบ คิดโทษตัวเองบ่อยๆ หรือเห็นคุณค่าในตนเองลดลง
- เคยคิดหรือลงมือทำร้ายตัวเองหรือฆ่าตัวตาย
ยิ่งมีอาการตามนี้หลายๆข้อร่วมกับอาการดังกล่าวส่งผลกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำวัน การเรียน หรือการทำงานก็จะยิ่งมีโอกาสเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้นครับ
ในเบื้องต้นนั้นอาจลองทำแบบทดสอบ 9Q ตามลิงค์นี้เพื่อประเมินความเสี่ยงในการเป็นโรคซึมเศร้าของตนเองดูก่อนได้ครับ
https://www.dmh.go.th/test/download/files/2Q%209Q%208Q%20(1).pdf
ถ้าทำได้ตั้งแต่ 7 คะแนนขึ้นไปก็ถือว่ามีโอกาสเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้น
สาเหตุของโรคซึมเศร้านั้นเป็นผลมาจากการทำงานของสารเคมีในสมองที่ผิดปกติ ทำให้ไม่สามารถควบคุมอารมณ์เศร้าได้แม้เรื่องไม่ดี ความเครียดที่เกิดขึ้นจะผ่านมานานมากแล้วก็ตาม โรคนี้สามารถรักษาให้หายได้ด้วยการรับประทานยาเพื่อปรับการทำงานของสารเคมีในสมองใหม่ และอาจใช้วิธีการทำจิตบำบัดช่วยด้วยได้ครับ
หมอค่ดว่าอาการตามที่คุณเล่ามาน่าจะส่งผลกระทบต่อชีวิตและจิตใจของคุณเป็นอย่างมากครับ หมอจึงอยากให้คุณได้ลองไปปรึกษาจิตแพทย์เพื่อประเมินอาการโดยละเอียดดูครับ จะได้ทราบสาเหตุที่แน่ชัด แล้วจะได้ให้การรักษาได้อย่างเหมาะสม
หมอเป็นกำลังใจให้ครับ
ตอบโดยแพทย์ที่มีใบอนุญาต คำตอบของแพทย์เป็นการให้ความรู้และคำแนะนำเบื้องต้น ไม่สามารถแทนการวินิจฉัยโรค หรือการรักษา คุณควรพบแพทย์ที่สถานพยาบาลเพื่อให้แพทย์ตรวจทุกครั้ง หากคุณมีเหตุฉุกเฉินกรุณาโทรแจ้ง 1669
ทำเลสิกวันนี้ ที่คลินิกหรือรพ. ใกล้บ้านคุณ เริ่มต้นที่ 25,500 บาท ลดสูงสุด 35%!!
จองผ่าน HD ประหยัดกว่า / จ่ายทีหลังได้ / ผ่อน 0% ได้ / พร้อมแอดมินคอยตอบทุกคำถาม!
ตอบโดย
ศิรินทิพย์ ผอมน้อย (นักจิตวิทยาคลินิก)
ในกรณีที่ไม่สามารถปรับตัวกับปัญหาหรือภาวะเครียดได้ และผ่านมาก็ 4 ปีแล้ว ยังทำใจไม่ไ้ด้ รู้สึกผิดโทษตัวเอง อาการดังกล่าวอาจนำไปสู่ภาวะซึมเศร้าได้ค่ะ เบื้องต้นให้ปรับความคิด ทุกสิ่งอย่างบนโลกใบนี้มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา จิตใจคนเราก้เปลี่ยนได้ทุกนาที ดังนั้นคิดให้ได้ว่าใครจะเป็นอย่างไร มีท่าทีอย่างไร เป็นเรื่องธรรมดา ให้โฟกัสที่ตัวเอง อย่าเอาอารมณ์ความรู้สึกของคนอื่นมาใส่ใจ ขอให้รับรู้แค่ว่าวันนี้เรามีอะไรต้องทำก็ทำให้เต็มความสามารถ และสิ่งที่ทำจะไม่ทำให้ตนเองและผู้อื่นเดือดร้อนก็เพียงพอแล้ว ให้กำหนดว่าฉันจะใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบัน เหตุการณ์ในอดีตมันผ่านมาแล้วยากที่จะกลับไปแก้ไข อนาคตจะเป็นเช่นไรก็ยังมาไม่ถึงกังวลไปก็ไม่มีประโยชน์
แต่หากปรับความคิดไม่ได้ อารมณ์เศร้า มีความคิดทางลบ พฤติกรรมเปลี่ยนไป ก็ต้องพบจิตแพทย์ ประเมินอาการอื่นๆเพิ่มเติม รับการรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสม จะช่วยให้อาการดีขึ้น และสามารถปรับตัว ใช้ชีวิตได้อย่างปกติสุขอีกครั้งนะคะ
ตอบโดยแพทย์ที่มีใบอนุญาต คำตอบของแพทย์เป็นการให้ความรู้และคำแนะนำเบื้องต้น ไม่สามารถแทนการวินิจฉัยโรค หรือการรักษา คุณควรพบแพทย์ที่สถานพยาบาลเพื่อให้แพทย์ตรวจทุกครั้ง หากคุณมีเหตุฉุกเฉินกรุณาโทรแจ้ง 1669
ทำ 9Q ได้ 17 ค่ะ ไม่มีความคิดฆ่าตัวตายค่ะ
แล้วก็ไม่มีความรู้สึกกลัวตายค่ะ อธิบายไม่ถูกค่ะ แบบว่า
ถ้าเดินออกไปนอกบ้าน แล้วถูกรถชนตายก็เฉยๆอะค่ะ
อันนี้ไม่ถือเสี่ยงใช่มั้ยคะ?
หมดปัญหาเหงื่อออกมากที่มืออย่างถาวร รักษาแล้วมือแห้ง ชีวิตง่ายขึ้น!
จองผ่าน HD ประหยัดกว่า / เบิกประกันได้ / ผ่อน 0% ได้ / ปรึกษาหมอก่อนผ่าตัดได้ไม่จำกัดครั้ง
ตอบโดย
กันตณัฏฐ์
อยู่ตรีรักษ์ (แพทย์ทั่วไป)
(นพ.)
General physician
ถ้าทำแบบทดสอบแล้วได้คะแนน 17 คะแนนก็ถือว่ามีความเสี่ยงที่เป็นโรคซึมเศร้าได้มากครับ
อย่างไรก็ตามการวินิจฉัยที่แน่ชัดนั้นต้องอาศัยการพูดคุยประเมินความคิด อารมณ์ และสุขภาพจิตอื่นๆโดยจิตแพทย์อีกครั้ง
หมอแนะนำให้ไปปรึกษาจิตแพทย์เพื่อให้ได้การวินิจฉัยที่แน่ชัดและให้การรักษาที่เหมาะสมครับ ในกรณีที่เป็นโรคซึมเศร้าจริงการได้รับการรักษาที่รวดเร็วจะยิ่งให้ผลการรักษาที่ดีครับ
ตอบโดยแพทย์ที่มีใบอนุญาต คำตอบของแพทย์เป็นการให้ความรู้และคำแนะนำเบื้องต้น ไม่สามารถแทนการวินิจฉัยโรค หรือการรักษา คุณควรพบแพทย์ที่สถานพยาบาลเพื่อให้แพทย์ตรวจทุกครั้ง หากคุณมีเหตุฉุกเฉินกรุณาโทรแจ้ง 1669
เป็นมา 4 ปี แล้วค่ะ คือ ทุกครั้งที่เจอหน้า/เห็นรู/นึกถึง หรือแม้แต่ฝันถึงจะดิ่งมาก มันไม่ได้เศร้าแบบฟูมฟาย แต่มันนิ่งๆ หนักๆ แล้วน้ำตาก็ไหลค่ะ ก่อนเรียนจบอาจารย์โกรธอะไรสักอย่าง คิดว่า เขาคงผิดหวังในตัวเราค่ะ หลังจากนั้นเราก็ไปขอโทษไม่รู้กี่ครั้ง พยายามถามว่าเพราะอะไร แต่อาจารย์ตอบแค่ว่า "มันไม่ใช่ความผิดของคุณ" แต่อาจารย์ก็ไม่พูดด้วย ไม่แม้แต่จะเรียกชื่อ เวลาที่อยู่รวมกับเพื่อนๆพี่ ไม่ต่างอะไรจากวิญญาณน่ะค่ะ ทุกวันนี้ก็ยังเป็นวิญญาณค่ะ ทั้งๆที่ผ่านมา 4 ปี ตั้งใจมากๆว่าจะไม่เศร้าเลยนี้อีกแล้ว เราโตแล้ว เราต้องเข้มแข็ง ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว แต่ตอนที่พิมพ์อยู่นี่ก็ร้องไห้ค่ะ อาจารย์เป็นคนที่ทำให้รู้สึกปลอดภัยค่ะ เป็นคนที่เราไว้ใจ ร้องไห้อย่างไม่อายค่ะ คือกับพ่อแม่ยังไม่เปิดใจ กล้าขนาดนี้เลยค่ะ เขามักจะบอกว่าเรา sensitive เกินไป ในขณะที่คนอื่นๆ แม้แต่คนในครอบครัวก็ว่าๆ "เย็นชา" ไม่อยากร้องไห้เรื่องนี้แล้วค่ะ เหมือนคนบ้าเลยอะค่ะ บางทีแค่เห็นรูปอาจารย์ไปกินข้าวกับรุ่นพี่บน FB เห็นถ้วยชาก็อยากจะร้องไห้แล้วค่ะ ไม่รู้จะผ่านไปได้ยังไงค่ะ ไม่อยากเป็นแบบนี้ค่ะ ไม่อยากรู้สึกแบบนี้ค่ะ
ตอบโดยแพทย์ที่มีใบอนุญาต (คำตอบนี้เป็นการให้คำแนะนำเบื้องต้น ไม่สามารถแทนการวินิจฉัยโรคหรือการรักษา คุณควรพบแพทย์เพื่อรับการตรวจหากมีอาการน่ากังวล)