1.คนที่มีความต้องการทางเพศสูง (ที่อยากสอบถามเป็นเพศหญิงนะครับ หรือจริงๆไม่เกี่ยวกับเพศ เพศชายหญิงก็เหมือนกัน อันนี้ไม่ทราบนะครับ) คนปกติกับคนผิดปกติ แยกกันที่ การควบคุม ยับยั้งใจ ใช่ไหมครับ สมมติถ้ามีแฟนอยู่(แฟนอาจจะยอมมีsexบ่อยๆ หรือ ยอมมีแค่บางครั้งบางคราว หรือ ไม่ยอมมีเลย หรือ นานๆมีที) ถ้าคนปกติ จะควบคุมได้ง่ายๆ สบายๆเลย ไม่ต้องฝืนอะไร แต่ถ้าผิดปกติ จะควบคุมได้ยากหรือควบคุมไม่ได้ ถึงกับต้องฝืนตัวเองไว้ ไม่ให้นอกใจแฟนไปมีsexกับคนอื่น? ถูกไหมครับ 2.หรือว่าคนที่มีความต้องการทางเพศสูงส่วนใหญ่ เสี่ยงที่จะมีโอกาสสูง ที่จะควบคุมได้ยากหรือควบคุมไม่ได้ 3.สรุปแล้ว คนที่มีความต้องการทางเพศสูง(แล้วตัวเองบอกควบคุมได้ปกติ) ถือว่าเป็นคนปกติไหม หรือเสี่ยงที่จะ เกิดการควบคุมได้ยาก

ระดับความต้องการทางเพศของแต่ละคนมีมากน้อยแตกต่างกันขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย การมีความต้องการทางเพศของหญิงและชาย เป็นเรื่องธรรมชาติ ตราบใดที่ไม่ได้ทำให้ตนเองและผู้อื่นเดือดร้อน ก็ไม่ถือว่าผิดปกติ ความต้องการทางเพศเป็นแรงขับตามสัญชาตญาณที่ทุกคนต้องมี แต่การแสดงออกหรือการปลดปล่อยแรงขับนี้ต้องมีจิตสำนึกเป็นตัวกรองว่าควรแสดงออกแบบไหนที่เหมาะสมหรือไม่เหมาะสม ซึ่งจิตสำนึกในแต่ละคนจะทำงานต่างกัน ขึ้นอยู่กับปัจจัยการเลี้ยงดู การปลูกฝังค่านิยมทางเพศ ประสบการณ์และการเรียนรู้ของคนๆนั้น ค่ะ ดังนั้นขอตอบคำถามเป็นข้อๆดังนี้นะคะ 1.ความผิดปกติอาจวัดได้จากผลกระทบที่ตามมา หากความต้องการทางเพสที่มีมากนั้นไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใคร และตัวเราเองสามารถจัดการกับอารมณ์นั้นได้เหมาะสมก็ไม่ถือว่าผิดปกตินะคะ 2.ความต้องการทางเพศเป็นสัญชาตญาณดิบ การควบคุมยับยั้งให้แสดงออกมาเหมาะสมหรือไม่เหมาะสม ขึ้นอยู่กับการทำงานของกลไกทางจิต หากไม่สามารถควบคุมหรือยับยั้งชั่งใจได้จนปล่อยให้แสดงพฤติกรรมทางเพศที่ไม่เหมาะสมออกมา เช่น การไปข่มขืนกระทำชำเราผู้อื่น แบบนี้ถือว่าการทำงานของกลไกทางจิตบกพร่องควรได้รับการแก้ไข 3.คนที่มีความต้องการทางเพศสูงแต่สามารถควบคุมได้โดยไม่ก่อให้เกิดปัญหาต่อตนเองและคนรอบข้าง ก็ถือว่าปกตินะคะ การปลดปล่อยอารมณ์หรือแรงขับทางเพศที่เหมาะสมมีหลายวิธี ได้แก่ การออกกำลังกาย การทำกิจกรรมที่สร้างสรรค์ การเรียนรู้กฎกติกาทางสังคมและเคารพในสิทธิของผู้อื่นจะช่วยให้เราแยกแยะได้ว่าพฤติกรรมแบบใดที่สามารถแสดงออกมาได้ และพฤติกรรมใดที่ไม่ควรแสดงออกมาค่ะ