ความดันโลหิตสูง ปกติแล้ว จะไม่มีอาการใดๆ เรียกว่า เป็น ฆาตกรเงียบ หรือภัยเงียบ ถ้าพบว่าตนเองเป็นความดันโลหิตสูง ควรดูแลรักษา ควบคุมให้ดี เพราะแม้ไม่มีอาการ แต่ก็ทำให้เกิดอันตรายได้ เช่น หัวใจโต ไตวาย โรคหลอดเลือดสมองและหัวใจ เช่น อัมพฤกษ์ อัมพาต การดูแลตนเองที่ทำได้คือ -ลดหรืองดอาหารเค็ม -ถ้าอ้วน ต้อง ลดน้ำหนักตัว ให้อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานตามดัชนีมวลกาย (BMI- Body Mass Index) -ออกกำลังกายแบบแอโรบิก (หรือ cardiovascular exercise) ให้หนักเพียงพอ สม่ำเสมอ ถ้าจำเป็นต้องกินยา ต้องกินสม่ำเสมอ ต้องติดตาม(monitor) ความดันโลหิต ให้ไม่ถึง 140/90 มม.ปรอท (หรือ ไม่ถึง 130/80 มม.ปรอท ใน ผู้ที่เป็นเบาหวานด้วย) อาหารที่ลดความดันได้ดีที่สุดคือ แฟล็กซีด (flax seed) โดยมีพื้นฐานอยู่บนผลวิจัยในคน แล้วว่าสามารถลดความดันเลือดลงได้อย่างโดดเด่นที่สุดและมีผลต่อเนื่องแน่นอน คือลดได้ 15/7 มม.ถือว่าลดได้ดีกว่ายาเสียอีก http://visitdrsant.blogspot.com/2016/11/blog-post_2.html ***************************************************************************************** ความดันโลหิตสูง แบ่งเป็น 2 ประเภท -ความดันโลหิตสูงแบบทุติยภูมิ พบน้อย ประมาณร้อยละ 5–10 มักมีสาเหตุที่สามารถบอกได้ เช่น โรคไตเรื้อรัง ท่อเลือดแดงหรือหลอดเลือดแดงไตตีบแคบ หรือโรคของต่อมไร้ท่อ เช่น แอลโดสเตอโรน คอร์ติซอลหรือแคทิโคลามีนเกิน ซึ่งถ้ารักษาที่สาเหตุได้ โรคความดันโลหิตสูงก็หายได้ ไม่ต้องกินยาลดความดันโลหิตสูงไปตลอด -ความดันโลหิตสูงปฐมภูมิ (ไม่ทราบสาเหตุ) หมายถึงมีความดันโลหิตสูงโดยไม่มีเหตุพื้นเดิมชัดเจน พบในผู้ป่วยส่วนใหญ่ราวร้อยละ 90–95 มักเป็นในผู้สูงอายุ ซึ่งต้องกินยาไปตลอดชีวิต เพราะถ้าไม่รักษา จะเป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญของโรคหลอดเลือดสมองและหัวใจ เช่น อัมพฤกษ์ อัมพาต โรคหลอดเลือดหัวใจ โรคหลอดเลือดสมอง ท่อเลือดแดงโป่งพอง โรคหลอดเลือดแดงส่วนปลาย และโรคไตเรื้อรัง