การตัดสินใจฝึกระเบียบที่เกิดจากความต้องการที่จะหลีกเลี่ยงความรู้สึกผิดนั้นไม่ใช่วิธีที่ดีในการเลี้ยงลูก ควรลองป้องกันไม่ให้ลูกของคุณรู้สึกหงุดหงิดหรือพยายามอย่างหนักเมื่อจะหลีกหนีจากการถูกลูกบอกว่าคุณโหดร้ายนั้น จะยิ่งทำให้คุณทำตามความต้องการของลูกแม้ว่ามันอาจจะไม่ใช่ทางเลือกที่เหมาะสม ลองทำตาม 4 วิธีต่อไปนี้แล้วคุณจะสามารถก้าวข้ามความรู้สึกผิดที่อาจจะเกิดขึ้นเมื่อคุณต้องปฏิเสธ
1.เตือนตัวเองว่าทำไมการฝึกระเบียบวินัยนั้นจึงเป็นเรื่องที่สำคัญ
เมื่อคุณเริ่มรู้สึกผิดเพราะคุณตั้งกฎต่าง ๆ ไว้ ให้เตือนตัวเองว่าทำไมคุณถึงต้องปฏิเสธ การฝึกระเบียบวินัยนั้นสามารถสอนลูกให้เรียนรู้ทักษะใหม่ ๆ ป้องกันไม่ให้ลูกของคุณตัดสินใจผิดพลาด หรือช่วยให้ลูกของคุณสามารถแก้ไขปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพ
หากคุณรู้สึกผิดเมื่อลูกร้องไห้จากการที่คุณปฏิเสธพวกเขา หรือรู้สึกแย่เวลาที่คุณต้องลงโทษ ให้มองไปที่ผลระยะยาว ลองเขียนเหตุผลที่ทำไมคุณจะต้องฝึกระเบียบวินัยให้กัลลูกและอ่านรายการเหล่านี้เมื่อคุณรู้สึกผิด มันจะช่วยเตือนคุณได้ว่าทำไมสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่จึงเป็นเรื่องที่สำคัญแม้ว่าคุณจะรู้สึกผิดก็ตาม
2.เรียนรู้ที่จะอดทนต่อความอึดอัดของลูก
การเลี้ยงลูกที่ดีนั้นไม่ใช่แค่การเลี้ยงลูกให้มีความสุขเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการสอนที่จำเป็นต่อการเป็นผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบให้กับพวกเขาอีกด้วย ส่วนหนึ่งของกระบวนการเรียนรู้นั้นย่อมหมายถึงช่วงเวลาที่พวกเขาอาจรู้สึกโกรธ เศร้าและไม่พอใจ
การที่ลูกของคุณรู้สึกอึดอัดนั้นไม่ได้หมายความว่าคุณจะต้องเปลี่ยนแปลงอะไรสักอย่าง ในความเป็นจริงแล้ว การที่เด็กได้เรียนรู้วิธีการจัดการกับความรู้สึกไม่ดีเหล่านี้ในทางที่ดีนั้นเป็นสิ่งที่ดีสำหรับพวกเขา หากคุณให้ทุกอย่างที่เขาต้องการเมื่อพวกเขาร้องไห้หรือกรีดร้อง ก็จะกลายเป็นว่าคุณกำลังสอนพวกเขาว่านั่นเป็นวิธีที่ทำให้พวกเขาได้ในสิ่งที่ต้องการ ซึ่งไม่ใช่วิธีที่ดีในการจัดการกับอารมณ์ของพวกเขา
3.มองหาวิธีจัดการกับความรู้สึกของตัวคุณเอง
ควรวางแผนเพื่อช่วยให้คุณจัดการกับความรู้สึกของตัวเอง เช่น โทรหาเพื่อน หายใจเข้าออกลึก ๆ หรือขอเวลานอกให้กับตัวคุณเองนับเป็นวิธีที่ดีในการตอบกลับเมื่อลูกของคุณพูดว่า “คุณเป็นพ่อแม่ที่ใจร้ายที่สุด”
คุณสามารถรู้สึกไม่ดีได้หากลูกของคุณหงุดหงิด อย่างไรก็ตามคุณไม่ควรใช้เวลาในการพยายามตั้งคำถามต่อการตัดสินใจดังกล่าวมากเกินไป ควรใช้เวลาหาคำอธิบายเกี่ยวกับการตัดสินใจดังกล่าวเป็นเวลาสั้น ๆ และหากลูกของคุณร้องไห้ ขอร้อง หรือเรียกร้องความสนใจ ก็ให้เตรียมพร้อมที่จะมองผ่านสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้น อย่าใช้การส่งเสริมเชิงบวกจนกว่าลูกของคุณจะประพฤติตัวได้เหมาะสม
4.ยอมรับว่าไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่มีที่ติ
มันอาจจะมีช่วงเวลาที่คุณตัดสินใจผิดพลาด บางครั้งคุณอาจจะเข้มงวดมากเกินไปหรืออาจจะมีช่วงเวลาที่คุณอนุญาตให้ลูกของคุณทำอะไรบางอย่างได้ง่ายเกินไปเนื่องจากคุณต้องการหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้า แต่ควรให้ตัวคุณเองได้หยุดพักด้วย
ไม่มีพ่อแม่คนใดที่ดีไม่มีที่ติ และไม่มีเด็กคนไหนที่เหมือนกัน การฝึกระเบียบวินัยนั้นมักจะเป็นกระบวนการที่ต้องลองผิดลองถูกและใช้เวลา สิ่งที่สำคัญที่สุดคือคุณยังคงฝึกฝนทักษะในการเลี้ยงลูกและพยายามช่วยให้ลูกได้รับทักษะที่พวกเขาต้องการในการเป็นผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบ
