อาการแบบนี้จริง ๆ แล้วสามารถพบได้ในหลายโรค เช่น โรคหัวใจเต้นผิดจังหวะ โรคต่อมไทรอยด์ทำงานมากผิดปกติ โรคไมแกรน โรคลมชักบางประเภท และสามารถเกิดขึ้นได้เมื่อมีการใช้สารบางอย่างที่กระตุ้นให้เกิดอาการเช่นนี้ ที่พบบ่อยก็คือ คาเฟอีน แต่ถ้าตรวจไม่พบอาการผิดปกติจากที่กล่าวเหล่านี้ น่าจะเป็นโรคแพนิก หรือ Panic Disorder หรือ ตื่นตระหนกเกินไป โดยที่ส่วนใหญ่ผู้เป็นโรคแพนิค จะกลัวว่าตัวเองกำลังจะตาย กลัวเป็นโรคหัวใจ บางคนกลัวว่าตนกำลังจะเสียสติหรือเป็นบ้า และในช่วงที่ไม่มีอาการมักจะกังวลกลัวว่าจะเป็นอีก มักจะเกิดอาการแพนิคนี้ขึ้นมาเอง โดยไม่มีเหตุกระตุ้น และคาดเดาไม่ถูกว่าเมื่อไรจะเป็นเมื่อไรจะไม่เป็น การไม่รู้ว่าตนกำลังเป็นอะไรจะยิ่งเพิ่มความตื่นตระหนกให้รุนแรงขึ้น อาการแพนิค ไม่มีอันตราย เพียงแต่ทำให้เกิดความไม่สบายเท่านั้น การรักษาที่ได้ผลดีและตรงกับสาเหตุก็คือการรับประทานยา เพื่อช่วยปรับสมดุลการทำงานของสารเคมีในสมอง อาการเหล่านี้ก็จะหายไปได้ นอกจากนี้การดูแลจัดการกับตัวเองเมื่อมีอาการก็มีความสำคัญเช่นเดียวกัน สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการบอกกับตัวเองว่า เราไม่ได้เป็นอะไรมากนะ ไม่ได้เป็นโรคหัวใจ ไม่ได้กำลังจะตาย แค่มีอาการแพนิกกำเริบ สักพักอาหารเหล่านี้ก็จะหายไปเอง หายใจเข้าออกลึก ๆ สักพักหรือใช้เทคนิกการผ่อนคลายกล้ามเนื้อ