สวัสดีค่ะ ดิฉันขอเกริ่นก่อนนะคะตอนเด็กๆดิฉันเป็นโรคหอบแม่ต้องคอยเคาะปอดให้ จนถึง2-3ขวบ แต่ไม่ได้เป็นมากจนถึงกับต้องใช้ที่พ่น พอโตมาอาการหอบก็ค่อยๆดีขึ้นค่ะ จนตอนนี้ดิฉันอายุ23ปีแล้ว แต่ดิฉันชอบชาตามมือตามเท้า เวลาพูดคุยสนทนาเป็นเวลานานๆ ก็จะชอบมีอาการหน้าชาปากชาตัวชารวมไปถึงมือและเท้าก็ชา คืองงกับอาการเหล่านี้มาก มันเลยทำให้เราไม่อยากพูดคุยกับใครมากนัก เพราะเราชอบมีอาการชาตามที่บอกและเหงื่อยังชอบออกฝ่ามืออีกด้วย และ เมื่อราวๆ5ปีที่แล้ว ดิฉันเคยเจอเรื่องที่ทำให้ตกใจมาก จนทำให้มือเท้าดิฉันเกร็งจนมือจับจีบ คือเดินได้อยู่นะคะ แต่เดินแบบลอยๆมือเท้านี้ชาจนไร้ความรู้สึกไปเลย เดินไปแบบมึนๆเพราะมันเหมือนเราไม่ได้เดินเอง หน้าคือชาแบบตบยังไม่รู้สึกมือจับจีบตลอด และเมื่อ3ปีก่อนต้องยอมรับเลยว่าเคยเครียดหนักถึงขั้นกินยาเกินขนาดไปหลายเม็ด จนเวลาผ่านไป7-8ชม. เราก็อ้วกตลอดนอนไม่ได้เลย เหมือนจะตาย จนแฟนต้องพาไปส่งโรงพยาบาล เข้าicu ในขณะที่เราอยู่icuเราก็รู้สึกตัวดีทุกอย่าง แต่ขยับตัวไม่ได้มากนักเพราะเราเกร็งเหมือนจะชัก มือจับจีบทรมานมาก กว่าจะหายมือจีบก็2-3ชม.ได้กว่าจะคลายมือออก พยายาลก็คอยมานวดมาบีบมือ จนคลายมืออกได้ หมอก็ใส่ท่อทางปากด้วย และงดข้าวงดน้ำ3-4วัน อาการก็ดีขึ้น แต่หลังจากเหตุการณ์เหล่านั้นที่เล่ามา มันก็ทำให้ดิฉันชอบมีอาการชักเกร็งมาตลอดแม้กระทั่งพูดคุยยังมีอาการหน่อยๆเลยค่ะ พอคุยได้สักระยะหน้ากับปากก็เริ่มชาตามมาด้วยแขนขามือเท้ารวมไปถึงตาก็ชาๆไปด้วย ตอนมีอาการเหล่านี้ เราจะปวดหัวมาก ไม่รู้สาเหตุว่ามาจากแน่ แต่ที่รู้ๆมันทรมานมากเลยค่ะ แต่ไม่เคยชักหนักถึงขั้นเข้าโรงพยาบาลนะคะ เพราะเวลามีอาการเราก็พยายามหายใจช้าๆตั้งสติแล้วมันจะค่อยๆหายช้าค่ะ