ผมอายุ15 ส่วนสูง175 น้ำหนัก 60กว่าๆ คือวันนั้นผมเล่นบาส เเล้วก้เล่นพวกวอลเล่ เเบต เเล้วก้วิ่งเเบบเยาะๆ เเต่วันนั้นผมไม่ได้วอร์มเลย ตอนที่วิ่งไปสักพักรู้สึกเหมือนตะคริวที่น่อง เลยพักเเล้วกลับบ้าน พอตอนขึ้นมันบันไดไปพักนึง ผมรู้สึกเจ็บเสียวๆที่ในหัวเข่า ตอนเเรกไม่ได้รู้สึกเจ็บอะไรนัก พอนอนไปเเล้วตื่นมารู้สึกเหมือนเวลาตื่นนอน เหมือนกระดูกมันขัดกันนิดๆ เเล้วก้มีดังเเบบกึกเลยก้มี ตอนลงบรรไดสังเกตที่เข่าเห็นมีรอยเหมือนช้ำม่วง เเล้งก้ย่อตัวเเล้วจะเจ็บที่เข่า หลังจากนั้นประมาณ2วัน ผมเลยซื้อยามากินมาทา ช่วงนั้นผมก้พักเล่นกีฬา อาการก้มีเดินยุเเล้วก้เจ็บเเล้วเหมือนกับกระดูกมันดังกึกก้หายเจ็บ หลังจากนั้นพบว่าอาการดีขึ้นจนเกือบหาย เพราะย่อเข่าเเล้วไม่เจ็บ ก้เลยลองไปกระโดด ไปๆมาๆก้กลับมาเจ็บอีก เเต่เจ็บไม่มาก ตอนนี้ผ่านมาได้เดือนนึงเเล้วอาการผมดีขึ้นมาก สามารถเดินได้เเบบไม่เจ็บ เเต่ยังย่อเข่าเเล้วเจ็บอยู่ นั่งขัดสมาธินานก้จะรู้สึกปวดๆใต้พับเข่า เวลาตื่นมาเดินๆก้มีเสียงดังตามพวกข้อเท่า เข่าเเต่ไม่มีอาการเจ็บ เเล้วก้เวลางอเข่าสักเเป๊บ เเล้วมายืดเข่าก้รู้สึกเหมือนมันขัดๆในข้อกระดูก คล้ายๆลูกสะบ้ามันเคลื่อน ก้เลยอยากทราบว่าอากาาพบตอนนี้น่าจะเปนยังไงครับ เเล้วมีวิธีการรักษาเบื้องต้นเปนยังไงบ้าง ต้องไปหาหมอไหมครับ เพราะว่าอีกประมาณเดือนนึงผมต้องสอบรด.ด้วย

คือจากอายุของน้องเป็นวัยที่กระดูกกำลังโคอย่างรวดเร็ว อาจเกิดจากภาวะการเจริญเติบโตของกระดูกซึ่งประวัติค่อนข้างเหมือนคือ มีการเล่นกีฬาแล้วพบว่ามีอาการปวด หากตัดภาวะกระดูกหัก/เคลื่อน จากกิจกรรมที่ทำอาจจะนึกถึงภาสะกล้ามเนื้ออักเสบก็ได้ค่ะ ซึ่งอาการจะดีขึ้นใน2-4สัปดาห์ แต่หากปวดมาก ลักษณะแบบปวดกระดูก ภาวะการเจริญเติบโตของกระดูกแล้วทำให้มีอาการปวดเกิดขึ้นได้ค่ะ เรียกว่าโรคOsgood-Schlatter ก็เป็นสาเหตุที่พบได้บ่อยของอาการปวดเข่า แต่ต่างจากอาการเคล็ดและการบาดเจ็บอื่น ๆ คือมักไม่ร้ายแรงและมีผลระยะยาวแค่เพียงเล็กน้อย อาการของโรค Osgood-Schlatter คนที่เป็นโรค Osgood-Schlatter จะมีก้อนปวดบวมใต้เขาที่ปุ่มกระดูกหน้าแข้ง (tibial tuberosity) ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นเพียงเข่าข้างเดียว แต่ก็สามารถเป็นทั้งสองข้างได้ สิ่งที่แตกต่างจากสาเหตุอื่น ๆ ที่ทำให้เกิดอาการปวดเข่าคือ คนที่เป็นโรค Osgood-Schlatter มักจะมีอาการปวดแค่ระหว่างกิจกรรมจำเพาะบางอย่าง เช่น การวิ่ง การคุกเข่า กระโดด นั่งยอง ๆ และการขึ้นบันได การนั่งนาน ๆ อาจทำให้เกิดอาการปวดได้ ถึงแม้ว่าเด็กที่เป็นโรคอาจสามารถเดินได้ตามปกติโดยไม่มีอาการปวดหรือเดินกะเผลก นี่เป็นความแตกต่างที่ตรงข้ามกับการหักหรืออาการเคล็ด ซึ่งกิจกรรมใด ๆ ก็ตาม แม้แต่การเดินก็อาจทำให้เจ็บและเดินกะเผลกได้  การรักษาหลักคือการรักษาตามอาการ ทั้งการใช้ยาแก้ปวดชนิด NSIADs เช่น ibuprofen การพัก และการประคบน้ำแข็งที่บริเวณดังกล่าวหลังการเล่นกีฬา โรค Osgood-Schlatter มักเริ่มขึ้นในช่วงที่มีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว (growth spurt) ในเด็กที่มีอายุระหว่าง 10-15 ปีที่เล่นกีฬาเป็นประจำ ซึ่งค่อนข้างเข้าได้กับประวัติของน้อง แต่เพื่อความปลอดภัยอาจไปเอกซเรย์หัวเข่าเพื่อดูว่าไม่มีภาวะหัก/เคลื่อนของกระดูก จึงรักษาเป็นโรคนี้ค่ะ