เด็กอายุ2ปี6เดือนมีพฤติกรรมชอบส่งเสียงกรี๊ดตลอดพูดภาษาการ์ตูนไม่ยุ่งกับใครเดินและวิ่งเขย่งปลายเท้าไม่ชอบอยู่นิ่งอยากทราบว่าอาการแบบนี้เด็กเป็นอะไรและควรดูแลแบบไหนและสามารถพาไปเรียนร่วมกับเด็กทั่วไปได้มั้ย

จากอาการที่เล่ามาอาจบ่งถึงภาวะออทิสติกก็เป็นไปได้นะคะ

ออทิสติกจะมีความบกพร่องในเรื่องของพัฒนาการด้านการสื่อภาษา ทักษะทางสังคมและพฤติกรรมบางอย่างผิดปกติค่ะ
ตัวอย่างอาการออทิสติก ได้แก่ พูดช้า หรือพูดเป็นภาษาอื่น พูดเลียนแบบจากการ์ตูน หรือทีวี สื่อสารบอกความต้องการให้คนอื่นเข้าใจไม่ได้ เล่นกับเพื่อนไม่เป็น ไม่สบตา ไม่ชอบการโอบกอด เดินเขย่งปลายเท้า ยุกยิกไม่นิ่ง ก้าวร้าว เป็นต้น

สาเหตุหลักเกิดจากการทำงานของสมองผิดปกติ และผลจากการเลี้ยงดูที่ไม่เหมาะสม เช่นการปล่อยให้ดูทีวีตั้งแต่เด็กอายุน้อยๆ เด็กไม่ได้รับการกระตุ้นพัฒนาการอย่างเหมาะสม

การรักษา มีทั้งการใช้ยา เพื่อช่วยลดอาการยุกยิก ก้าวร้าว ร่วมกับการฝึกพัฒนาการด้านการพูดสื่อสาร ทักษะทางสังคมและการช่วยเหลือตัวเองในกิจวัตรประจำวัน (การใช้ยาจิตแพทยืจะพิจารณาอายุของผู้ป่วยด้วย บางครั้งในเด็กเล็กอาจจะไม่ให้ยา แต่จะเน้นการฝึกกระตุ้นพัฒนาการค่ะ)

ออทิสติกถ้าได้รับการรักษาที่ถูกวิธีตั้งแต่อายุน้อยๆ ก็จะช่วยให้เด็กมีพัฒนาการใกล้เคียงกับเด็กวัยเดียวกันได้มาก และมีโอกาสที่จะเรียนรวมในชั้นเรียนปกติได้ค่ะ

ดังนั้นในกรณีนี้แนะนำให้คุณแม่พาน้องพบจิตแพทย์เด็กและวัยรุ่นนะคะ ประเมินอาการเพิ่มเติม วินิจฉัยโรคให้แน่ชัดแล้วรับการรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสมค่ะ

สวัสดีครับ

ขอเพิ่มเติมนะครับ ผมไม่แน่ใจว่าในเรื่องภาษาการ์ตูน คุณแม่หมายความว่าอย่างไร แต่จะขอเสริมในเรื่องของการพูด โดยหากว่าน้องยังไม่สามารถพูดได้เป็นประโยคง่ายๆ หรืออย่างน้อยที่สุดหากว่าไม่สามารถออกเสียงเป็นคำๆได้ ตรงนี้ก็ควรที่จะพาน้องไปลองประเมินเรื่องการพูด และการฝึกพูดดูนะครับ เพราะว่าเด็กในช่วงวัยประมาณ 1-3 ปี จะเป็นช่วงที่เด็กมีพัฒนาการทางด้านภาษาที่ไวที่สุด หากว่าน้องยังไม่สามารถออกเสียงเป็นคำพุดได้ในอายุใกล้ 3 ขวบแล้วก็อยากแนะนำให้ลองเข้าไปฝึกพูดดูได้ครับ ยิ่งรับการฝึกเร็วเท่าไหร่ พัฒนาการทางด้านภาษาก็จะยิ่งเกิดขึ้นได้เร็วและน้องจะสามารถเรียนรู้ได้เยอะขึ้นครับ

นอกจากการเข้าพบกับจิตแพทย์เด็กแล้ว คุณแม่เองก็สามารถฝึกน้องได้ที่บ้านให้มีระเบียบวินัย และฝึกในพฤติกรรมที่อยากให้เกิดขึ้น โดยวิธีการฝึกเด็กนี้ คุณแม่หรือคนในครอบครัวก็สามารถทำได้เองครับ เช่น การตั้งเงื่อนไข หรือการฝึกให้เด็กอยู่ในระเบียบเป็นบางช่วงเวลา เช่น ช่วงทานอาหาร กำหนดเวลาในการดูทีวี การเล่น แต่ก็อย่าให้มีการกำหนดกฎเกณฑ์ที่มากเกินไป เพราะสิ่งสำคัญในเด็กวัยนี้ก็คือการเรียนรู้โดยผ่านการเล่นนะครับ

เรื่องการเรียนรวมกับเด็กทั่วไป ผมคิดว่าหากไปพบจิตแพทย์และให้ทางโรงเรียนประเมินด้วยแล้วก็จะสามารถได้คำตอบที่ชัดเจนขึ้นครับ หากว่าน้องมีความสามารถในการเรียนรู้และไม่รบกวนกับห้องเรียนมากจนเกินไป การได้เรียนในห้องเรียนที่เป็นมาตรฐานร่วมกับเพื่อนๆ ส่วนมากจะเป็นทางเลือกที่ดีต่อพัฒนาการของเด็ก ในด้านการเข้าสังคม การมีปฏิสัมพันธ์กับบุคคลอื่นด้วยครับ

สุดท้ายนี้อยากจะบอกว่าการได้รับการประเมินจากผู้เชี่ยวชาญก็เป็นสิ่งที่สำคัญ และการหาข้อมูลความรู้ของคุณแม่ในการรับมือกับพฤติกรรมต่างๆของเด็ก ก็เหมือนเป็นอีกงานหนึ่งที่คุณแม่จะต้องทำ ดังนั้นก็อยากเป็นกำลังใจให้ และสนับสนุนให้คุณแม่ลองเรียนรู้ไปพร้อมกับตัวน้องนะครับ