โรงพยาบาลพญาไท 1

เมื่อเช้าฝนตกนะคะ ประกอบด้วยความซุ่มซ่ามส่วนตัว ทำให้ดิฉันลื่นล้ม เนื่องจากดิฉันมีปัญหาภาวะกระดูกสันหลังเริ่มเสื่อม ทำให้ดิฉันรู้สึกปวดกว่าการลื่นล้มธรรมดา ดิฉันจึงตัดสินใจไปพบแพทย์ โรงพยาบาลที่สะดวกที่สุดสำหรับดิฉันในเวลานั้น คือ รพ. พญาไท 1 เมื่อดิฉันไปถึง รพ. จนท. ประชาสัมพันธ์ กล่าวสวัสดี ทักทาย พร้อมกับสอบถาม ดิฉันรู้สึกดีกับคำทักทายที่ดูเป็นมิตรที่ไม่ดูตีสนิทจนเกินเหตุ จุดเดียวที่ดิฉันรู้สึกก่ำกึ่งในความประทับใจคือ จุดลงทะเบียนเวชระเบียน ด้วยอัธยาศัยและภาษากายและอัวจภาษาอื่นๆ การให้ข้อมูลต่างๆกับผู้ป่วย ของเจ้าหน้าที่ไม่เป็นที่น่าประทับใจ ดูไม่มีความเป็นผู้เชี่ยวชาญในการให้ข้อมูลกับผู้ป่วยเพื่อการกรอกข้อมูล มีแต่การยืนเอกสารบอกให้เซ้น แต่ไม่แนะนำว่าเป็นเอกสารอะไรบ้าง ..อธิบายสักนิดเถอะค่ะ อย่างน้อยๆ ก็จะทำให้คนไข้รู้สึกไว้วางใจที่จะมารับบริการ ไม่ใช่เซ้นเอกสารอะไรไปแล้วก็ไม่รู้ รู้แต่ จนท.ยื่นให้เซ้นก็เซ้นแค่นั้น อะไรแบบนี้อะคะ และเอกสารที่เป็น consent form และอื่นๆก็เป็นเอกสารที่ผ่านมาใช้มานาน แล้วก็กอปปี้ซีร็อกกันมาเรื่อยๆ จนขาดความคมชัด เรื่องนี้เป็นรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่อยากให้ รพ. ให้ความใส่ใจค่ะ ในส่วนที่เป็นบุคลากรทางการแพทย์ ไม่ว่าจะเป็น พยาบาล ผู้ช่วย และเวรเปล จนท. ห้องเอ็กซเรย์ แพทย์ คือโอเคค่ะ โดยภาพรวมดิฉันประทับใจค่ะ แต่มี จนท. เวรแปลคนหนึ่งที่ดิฉันประทับใจมาก ( คือดิฉันก็ไม่แน่ใจว่าเค้าเป็น จนท. เวรแปลหรือเปล่าอะคะ แต่เค้าเป็นคนเข็นวีลแชร์ดิฉันเพื่อไปพบแพทย์ ค่ะ) เข็นรถเข็นให้ดิฉันไปรอพบแพทย์ หลังจากไปถึงจุดที่รอพบแพทย์แล้ว ดิฉันก็กล่าวขอบคุณ จนท. คนดังกล่าว . จนท. คนดังกล่าว สวัสดีดิฉัน(และดิฉันก็รับไหว้)และกล่าวคำว่า "หายเร็วๆนะครับ" .... คือมันประทับใจมากค่ะ ดิฉันไม่ทราบจะเอ่ยว่ายังไงอะคะ แต่ในทุกๆความเจ็บปวด เราอยากหายเร็วๆ ทำให้รู้สึกว่า จนท. ของคุณเข้าใจความรู้สึกของผู้ป่วยที่มารับบริการ