จำไม่ได้ว่าปีไหน น่าจะ ช่วงปลายปี 57 หรือ 58 ตอนนั้นเราเป็นริดสีดวง ไม่กล้าไปหาหมอเพราะกลัวการรักษาแล้วจะเจ็บ และอายที่จะต้องเปิดก้นให้คนอื่นดู (เป็นคนขี้อายครับเข้าห้องน้ำจะปัสสาวะยังต้องเข้าห้องที่ให้ไว้สำหรับอุจจาระ) เลยปล่อยมันรุกรามจนก้อนมันโตมากๆ และต้องใช้นิ้วดันอย่างเดียวมันถึงจะเข้าไป เจ็บปวดทรมานมาก พอไปหาถึง รพ.ด้วยความเจ็บปวด ก็เข้าพบหมอตรวจดูอาการ และส่งเคสของเราไปหาหมออีกคนน่าจะเฉพาะทางแล้วคราวนี้ หมอไม่ได้แค่ตรวจดูโรคที่เราเป็นหมอดูหลายๆอย่าง ดูจากความกลัวของเราที่ตัวสั่นไหวเมื่อรู้ว่าต้อง แอ็ดมิท เราอ่านข้อมูลจามรักษาผ่านเว็ปไปเรื่อยก่อนเข้ารับการรักษา เขาว่ามันเป็นโรคที่ไม่ถึงตาย เป็นโรคที่คนเป็นกันเยอะ ถ้าก้อนอยู่ด้านในก็รัดยางให้มันขาดและก็จะออกมาตอนเราอุจจาระ เราเป็นแบบภายนอก อ่านเจอว่าก็จะฉีดยาชา ห๊ะฉีดยาชา ถึงมันจะชาๆแต่ก็รู้สึกอยู่ดีว่าหมอทำอะไรกับก้นเรา ความรู้สึดตอนโดนมีดผ่า อาจจะไม่เจ็บหรือเจ็บน้อยมากๆ แต่ก็น่าจะมีความรู้สึกที่โดนกระทำโดยการรักษาอยู่อาจจะเป็นความรู้สึก กลัวๆเสียวๆ (คือคิดไปเองว่าต้องรู้สึกงี้แน่ๆ) หมอคงจับได้ ทั้งที่ตอนนั้นเรายังไม่มีบัตรประกันสังคม ใช้สิทธิ์30บาทรักษาทุกโรค คิดว่าต้องโดนแค่ฉีดยาชาแน่ๆ เพราะไม่ได้จ่ายเงินสด จังหวะนอนอยู่บนเตียงรถเข็นที่โดนเข็นไปห้องผ่าตัดกลัวมากๆ แต่พอเข้าห้องผ่าตัดย้ายเตียงก้มหน้าและหมอเอาที่ครอบจมูกกับปากเหมือนในหนัง เหมือนในละครพวกฉากเข้ารพ. จำได้ว่าหมอคุยมาเราก็ตอบผ่านไปไม่ถึงนาที ไม่ถึงนาทีจริงๆ เท่านั้นแหละ รู้สึกตัวอีกทีอยู่ที่เตียงในห้องรวม เอ้า..คือโล่งใจมากๆที่เสร็จแล้ว และเราไม่ได้รู้สึกตัวแสดงว่าไม่ได้แค่ฉีดยาชา เราโดนดมยา(วางยาสลบ) แฮปปี้ มากๆ ที่ไม่รู้สึกตัวตอนโดนผ่าตัดเพราะเรากลัวมากๆ แต่ตอนอ่านในเว็ปใครที่บอกว่า ผ่าเสร็จ 3 วันเดินป๋อ เราเถียงขาดใจ 555 เดินก็ลำบาก อึก็ลำบาก ไม่กล้าเบ่งแรงกลัวจะเจ็บ แต่ก็เจ็บจริง เจ็บแบบจี๊ดๆ ตอนเดินขึ้นบรรได ลงบรรไดงี้ นอนก็หลับไม่ค่อยเต็มอิ่ม พึ่งรู้ว่า ตอนเรานอนร่างกายเราก็ขมิบก้นเองได้ พอก้นขมิบเท่านั้นแหละ สดุ้งตื่นเลย เพราะมันเจ็บ เจ็บแบบจี๊ดๆ ความรู้สึกมันจี๊ดดดดแล้วก็หายไป ใช้เวลาพักฟื้นหลังผ่าตัดที่เตียงใน รพ. 3วัน 2 คืน กลับมาที่บ้าน เอาแบบหายสนิดจริงๆเลยนะ เดินป๋อ ลุกนั่งสะดวก อึไม่เจ็บ ในเคสของเราคือ 1เดือน การที่ อึเสร็จออกจากห้องน้ำแล้วมานั่งได้เลยมันรู้สึกดีจริงๆ 555 สำหรับผม สุดยอดมากๆครับ ที่เลิดสิน พอเข้าทำงาน ก็เลือกประกันสังคมอยู่กับเลิดสินเหมือนเดิม

เคยใช้บริการตอนขาหัก โดยใช้สิทธิ์ประกันสังคม ไม่ได้จ่ายเงินเอง การดูแลค่อนข้างโอเคเลย แต่ว่าต้องไปหลายแผนก ย้อนไปย้อนมา หมอดูแลดีค่ะ ช่วงขาหักใหม่ๆ นัด 1 สัปดาห์ เปลี่ยนเฝือก จากนั้นนัดอีกทุก 2 สัปดาห์ เพื่อดูว่าเฝือกหลวมมั้ย มีคนดูแล และสอนเรื่องการเดินด้วยไม้ค้ำด้วยค่ะ ประทับใจมากๆ แต่ตรงแผนกเอกซเรย์ค่อนข้างจะดุไปนิดนึงค่ะ

รอคิวตรวจนานมากค่ะ มาตั้งแต่ 6 โมงเช้า กว่าจะได้ตรวจก็บ่าย 3 โมง ขนาดเป็นคนไข้เปลนอนยังนานขนาดนี้ แต่คุณหมอดูแลดีมาก พอเห็นอาการคนไข้ก็สั่งแอดมิททันที ส่วนพยาบาลแผนกไตก็บริการดีและให้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์อย่างมากค่ะ คงต้องทำใจเรื่องการรอคิวนาน เพราะเป็นโรงพยาบาลของรัฐฯ แต่การดูแลและความเชี่ยวชาญของคุณหมอก็สมกับที่ต้องรอค่ะ