โรงพยาบาลบำรุงราษฎร์

ทั้ง 2 รพ. ไม่แตกต่างกันเริ่มตั้งแต่ รปภ. แม่บ้าน. เคาร์เตอร์ พยาบาลและหมอ. ผมเข้าใจเลยว่าแต่ละคนคือคนที่ทำงานหนักมาก นอนน้อย. และแบกรับความอึดอัด ความกดดันของชีวิตคนอื่น และความรํ้สึกที่บางอย่างก็ต้องยอมเสียเพราะอดทนไม่ได้ต่อสิ่งที่อยู่ตรงหน้า. ผมเห็นรอยยิ้ม และการทักทาย. เคยเจอเหตุการณ์ที่ไม่โอเคเลย. ก็มีการส่งข้อความไปทางเว็บ. ได้รับการแก้ไขที่รวดเร็วและเปลี่ยนแปลงแบบทันทีจนตกใจ. การใส่ใจเรื่องยา และเวลารอตรวจรอยา เจ้าหน้าที่ ทั้งที่งานล้นมือ แต่กลับเดินมาหาแล้วสอบถามทุกครั้งเพราะเห็นเรานั่งรอนาน. บางทีลืม. บางทีมึน เภสัชจะสังเกตุพฤติกรรมของเราแล้วคอยย้ำคอยเตือน บางครั้งมีโทรมาหาเพราะเราแพ้ยาและบางทีก็ไม่มีสติ สิทธิ์ที่ใช้ก็ประกันสังคม แต่เขาก็ดูแลเราได้สุดๆ ทุกวันนี้กลับไปเยี่ยมหาตลอดแม้จะต้องย้ายสถานที่เพราะลืมพวกเขาไม่ลงจริงๆ