สวัสดีค่ะ พอดีว่าอยากทราบว่าตนเองเข้าข่ายเป็นโรคทางจิตหรือเปล่าน่ะค่ะ เรามีความคิดที่อยากให้ทุกคนหันมาสนใจเรา ไม่ใช่หน้าตานะคะ แต่แบบว่าให้ความสำคัญกับเรามากกว่านี้โดยเฉพาะคนในครอบครัว เรามีน้องสาวค่ะ และเราจะรู้สึกแย่ทุกครั้งที่น้องสาวเราไดัสิ่งที่ต้องการแล้วพอเราขอบ้างพ่อแม่จะหาวิธีปฏิเสธคำขอเราอย่างอ้อม ๆ แล้วบอกใหัเราปล่อยวาง เดี๋ยวก็หมดแพชชั่น แต่บางสิ่งมันไม่หมดนี่ไงคะ เราเลยรู้สึกกังวลตลอดว่าเราควรทำเช่นไรเราถึงจะได้มันมา (ถึงที่คิดว่าหากเราฆ่าตัวตายหรือทำให้เข้าโรงพยาบาลพวกเขาจะมอบสิ่งที่เราต้องการให้ไหม) เราไม่เคยทำร้ายตัวเองนะคะ และไม่คิดจะทำค่ะ เราไม่ชอบอะไรที่มันกรีดเฉือนเนื้อตัวเอง มันทำให้เรารู้สึกเราไม่สบายใจ แต่กลับกันน้องสาวเรากลับแค่พูดคำว่า สัญญาว่าจะให้ ก็ได้สิ่งที่ต้องการค่ะ แต่พอเราขอแล้วเราพูด สัญญาว่าจะให้ ก็ได้รับคำปฏิเสธ หาว่ามันไร้สาระหรือไม่มีประโยชน์มาแทน (เดือนที่แล้วน้องสาวเราได้โทรศัพท์กับนาฬิกาสมาร์ชวอร์ช แต่เราขอเพียงอุปกรณ์เครื่องเขียนพ่อแม่เราบอกว่าแพง มีก็ใช้ไปก่อน) เราเคยมีความคิดว่าหากเราทำยังไงให้น้องสาวเราไม้ได้รับความสนใจเราก็พร้อมทำทุกอย่างค่ะ อ้อ แล้วเวลาเราไม่พอใจหรือแสดงท่าทีประชดก็จะได้รับคำด่าหรือคำตะคอกใส่ตลอด แต่พอน้องสาวเราโกรธแล้วร้องไห้ก็ได้รับคำขอโทษแล้วบอกจะซื้อนู่นนี่ให้ ถามอยากได้อะไร แต่พอเราขอบ้าง ร้องไห้หน่อยเขาก็บอกเราโตแล้ว เป็นพี่แล้วนะ (555555+) อยากได้รับคำปรึกษาแบบจริงจังค่ะ ว่าเราควรทำเช่นไรต่อ ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ