เราเคยป่วยเป็นซึมเศร้าและเครียต หาหมออยู่ปีกว่า แล้วหมอก็บอกว่าเราหายแล้วให้หยุดยาได้ แต่พอหลังจากมีโควิด เราต้องกลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด ชีวิตเรากลับจ่มดิ่งอีกครั้ง เรากลายเป็นคนไม่มี passion โลกนี้ไม่น่าอยู่ ไม่มีความฝัน เหมือนใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่มีจุดหมาย จากที่เคยเป็นคนมีความฝัน มีเป้าหมาย ตอนนี้ไม่มีเลยแม้แต่นิดเดียว ไม่อยากได้ ไม่อยากมี ไม่อยากทำ แค่อยู่ไปวันๆก็ยากแล้ว ที่บ้านเราก็รู้ว่าเราเคยป่วย แต่ทุกคนเหมือนรังเกียจเรา เวลาเราโมโห น้องเราจะชอบใช้น้ำเสียงเหมือนกลัวเราและพูดว่า หึ้ย~เป็นอะไรอ่ะ ต้องไปหาหมอบ้างแล้วนะ หรือเวลาเราทะเลาะกับคนในบ้าน ทุกคนจะต้องพูดใส่เราตลอดว่า โรคจิตรึเปล่า บ้ารึเปล่า กลับไปหาหมอมั้ย มันทำให้เรารู้สึกแปลกๆ เหมือนรังเกียจตัวเอง รู้สึกอายด้วย และรู้สึกประหลาด และต่อต้าน เราจะอยู่ต่อไปแบบนี้ยังไง ทุกๆอย่างที่เกิดรอบตัวเรา แม้แต่นิดเดียวมันสะกิดใจเราไปหมด เรากลับไปป่วยใช่มั้ย ตอนนี้เราป่วยอีกแล้วใช่มั้ย