สวัสดีค่ะ คุณหมอกหนูเป็นนักศึกษาเรียนใกล้จะจบแล้วช่วงแรกๆที่เรียนหนูก็แค่แบบเรียนไปวันๆ ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก แต่พอตอนนี้หนูเครียดและจริงจังกับการเรียนมากไม่รู้ทำไม แต่ก่อนก็มีตั้งใจบ้าง แต่ตอนนี้ถึงกับเครียดมาก บ้างทีถ้าสอบได้น้อยจะร้องไห้คือน้อยนี้คือห้ามต่ำกว่า 8 ถ้าคะแนนเต็ม 10 เวลาทำงานก็อยากจะทำคนเดียวจะทำงานหรืออ่านหนังสือได้ดีคือตอนอยู่คนเดียว บางทีถ้าวันไหนขาดเรียนแล้วอาจารย์มีเก็บคะแนนคือซึมทั้งวันจนร้องไห้ บางทีถ้ามีสอบย่อยแล้วอาจารย์เลื่อนคือเสียใจมาก ร้องไห้อีก เพราะอ่านหนังสือถึงตี3 แต่ก่อนไม่ได้เป็นแบบนี้เลย ไม่ใช่คนอ่อนไหวง่ายขนาดนี้ เดี๋ยวชอบคิดเรื่องเดิมวนๆ อยู่ในหัวแล้วก็เครียด ชอบเก็บเรื่องเครียดๆไว้ไม่ชอบเล่าให้คนอื่นฟังเพราะคิดว่าคนอื่นก็คงช่วยอะไรไม่ได้ ในกลุ่มเพื่อนคือเป็นคนที่ร่าเริ่งสนุกสนาน เป็นที่ปรึกษาของเพื่อนๆ แต่ถ้าได้กลับหอพักอยู่คนเดียวคือคนละคนเลย แต่ก่อนเป็นคนชอบเที่ยวชอบอยู่กับเพื่อนตอนนี้คือไม่อยากไปไหนอยากอยู่ที่ห้องคนเดียวเงียบๆ เรียนเสร็จอยากกลับห้องให้เร็วที่สุด ไม่ชอบเสียงดังไม่ชอบอะไรที่วุ่นวายถ้าไม่มีเพื่อนสนิทอยู่ด้วยคือจะไม่ไปในที่ที่มีอะไรแบบนี้เลย บางทีอยู่เฉยๆก็รู้สึกเศร้าแล้วก็ร้องไห้มันไม่มีสาเหตุเลยค่ะ บางทีคิดเรื่องเดิมๆ หรือคิดเรื่องที่ไม่เคยเปิดขึ้นแค่เราจินตนาการก็ร้องไห้ บางทีตอนคุยกับเพื่อนปกติอยู่ดีๆก็เหวี่ยงเพื่อนก็มี บางทีก็หงุดหงิดใส่ทั้งๆที่เพื่อนไม่ได้ทำอะไรผิด แต่ก่อนชอบอ่านนิยายมากใ้นหนึ่งอ่านจบ 2-3 เล่มอยู่กับนิยายได้ทั้งวันโดยไม่อยากทำอะไร แต่เดี๋ยวนี้อยากอ่านแต่พอได้มาก็ไม่อยากอ่านไม่โอเคกับนิยายเหมือนแต่ก่อน ชอบนอนไม่หลับ หลับยากมากค่ะ บางทีหนูก็คิดว่าตัวเองคือหลักของพ่อแม่พี่เรียนจบมาทำงานได้2ปีไม่ทีเงินให้แม่ไม่ส่งน้องเรียนช่วยครอบครัว น้องก็ติดเพื่อนเรียนเก่งแต่ไม่อ่านหนังสือไม่มนใจเรียนเหมือนเดิมติดเที่ยวมาก แม่คือต้องพึ่งเราน่าจะหวังกับเราได้มากเลยกดดันตัวเองมากจนบ้างทีแค่คิกเรื่องพวกนี้ก็ร้องไห้แล้ว ที่รู้สึกแบบนี้ทางครอบครัวไม่ไป้กดดันเลยก็คิดเองมาแบบนี้เห็นการกระทำของทุกคนตลอด ทางครอบครัวคอยบอกเสมออย่าหักโหมพักบ้าง รู้สึกว่าตอนนี้กับแต่ก่อนคือต่างกันมากทั้งที่ช่วงเวลาไม่ห่างกันเลย หนูกลัวตัวเองเป็นโรคเครียด หรือเป็นโรคซึมเศร้า อาการแบบนี้คือหนูผิดปกติไหมคะ