โรงพยาบาลไทรน้อย

รพ. ให้ค่าตัวเองว่าเป็นโรงพยาบาลขนาดเล็ก พยาบาลก็เลยชอบพูดว่า เราเป็นรพ. ขนาดเล็กเราเลยทำได้แค่นี้ ถ้ามาจ. - ศ. ตรวจได้ 9-4 โมง ถ้ามาเสาร์อาทิตย์ เค้ารับผู้ป่วยได้ 75 คิว ต่อให้ลงไปชักดิ้นชักงอ คนรักษาให้ยาได้ก็คือพยาบาลถ้าคุณมาหลังคิวที่ 75 เว้นแต่คุณจะอ้อนวอนจนท. ตรง counter ว่าฉันจะตายแล้วจนหมอใจอ่อน // พยาบาลซักประวัติตรง opd ที่อยู่วันอาทิตย์เป็นผู้หญิงมีอายุดุคนไข้ยังกับไปขอข้าวกิน วัดความดันเสร็จก็ให้คนไข้ดึงปลอกแขนออกเอง ทำงานเสร้จนั่งเปิดเฟซบุคในจอหัวเราะคิกคักอยู่คนเดียว // ด้านการรักษา อาหารเป็นพิษ ให้คาร์บอนมา ยาแก้ปวดท้อง ยาแก้อาเจียน ผง ors ฉีดยาแก้อาเจียนให้น้ำเกลืออยู่ไม่ถึงครึ่งขวด แบบคนไข้โอเคแล้วก็กลับบ้าน ไม่มีตรวจเลือดตรวจอุจจาระอะไรทั้งนั้น ไม่มียาฆ่าเชื้อ กลับบ้านไปก็ปวดท้องเหมือนเดิม คลื่นไส้เหมือนเดิม // รพ. ไม่มี atm ถ้าเอาเงินไปไม่พอ ต้องออกไปกดเงินกลับมาจ่าย // แคชเชียร์ก็ทำงานสมกับที่อยู่โรงพยาบาลขนาดเล็ก ขอรายการชื่อยาไปเบิก ก็ให้มาแต่บัญชียานอกระบบที่จ่ายให้ // กลับมาเอาใบรับรองแพทย์ย้อนหลัง ต้องต่อคิวร่วมกับผู้ป่วยนอกใหม่ทั้งหมด เหมือนรอหาหมอใหม่ ทั้งๆที่มันเป็นแค่เรื่องเอกสาร ย้ำกับพยาบาลหลายรอบว่าไม่ได้มาหาหมอ แค่มาขอใบรับรองฯย้อนหลัง // ดิฉันว่าไม่ต้องสร้างตึกใหม่หรอกค่ะ ถ้ายังนิยามตัวเองว่าเป็นรพ. ขนาดเล็กแล้วจะทำอะไรห่วยๆไม่พัฒนามาเป็นสิบๆปีอยู่อย่างนี้ วันนั้นถ้าไม่ป่วยจนขับรถไกลไปกว่าไปที่รพ. นี้ไม่ได้ก็ไม่มีทางมาเหยียบแน่นอน